Circa 1900 met bomen beplante kaai, gelegen aan de rechtse Scheldeoever, thans van de brug over de Schelde en de Bergstraat leidend naar Pamelekerk en de Baarstraat. Bebouwing heden gekenmerkt door ruime burgerhuizen van drie bouwlagen met lijstgevels uit de 19de eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw en recente flatgebouwen.

De oorspronkelijke brug bevond zich meer Oostwaarts ter hoogte van Bourgondiëstraat nummer 10. De huidige hefbrug, in het verlengde van Tussenbruggen en Bergstraat, dateert van 1980-82.

De sluis op de Schelde alhier, zogenaamd "het spei", was één van de oudste stuwsluizen met balken en koorden te Oudenaarde, reeds vermeld in 1155 en afgebeeld in de "Veil Rentier" van circa 1275. In de middeleeuwen opgericht door de heer van Oudenaarde en baron van Pamele, ook tolheffer. In 1446 werd het houten spei vervangen door een stenen constructie. In 1777 werd het spei ontdubbeld. In 1880 werd de oude installatie door een klassieke sluis vervangen. De sluizen op de Louise Mariekaai, daterend van 1884, werden overgebracht naar Eindries na de vernieling van 1918.

Fontein opgericht in 1852 naar ontwerp van stadsarchitect Ch. Vanderstraeten ter ere van de eerste, in 1850 overleden Belgische koningin Louise Marie. De fontein verving de zogenaamd "fontein Pierlepyn" of het "fonteintje van Pamele" opgericht in arduin in 1717 en heropgebouwd door de architecten Ph. Van der Meersch en A. Van den Hende in 1778. Fontein met drie arduinen bekkens boven elkaar en in het midden een achtkantige pijler en fraaie gietijzeren beeldengroepen en een ijzeren bekroning. Bronzen gedenkplaatjes, onder andere met vermelding "A L.M. Louise Marie d'Orléans, Reine des Belges", zijn aangebracht op de centrale achtkantige sokkel. Vier tritons met een dolfijn in de armen in het eerste achthoekige bekken, vier figuren in het tweede ronde bekken.