Eerste vermelding Sautstraete, in 1334 mogelijk eufonie van zouw-straat naar de zouw, de grens tussen het gebied met jurisdictie van de abdij en dat met jurisdictie van het prinsbisdom, die door deze straat liep. De Zoutstraat bestond vroeger uit twee delen; het gedeelte van de markt tot de Beekstraat werd Kleine Zoutstraat genoemd; op het kruispunt bevond zich de "Sautbrug" over de Cicindria; de Grote Zoutstraat liep van dit kruispunt naar de stadswal toe; hier bevond zich de Voetsbogenthorn. In de straat lagen de refugiehuizen van de voormalige abdij van Oriënte, en van de voormalige abdij van Terbeek.
In 1959 werd de Kleine Zoutstraat verbreed: de noordelijke rooilijn werd naar achteren geschoven, zodat alle huizen aan deze zijde recent zijn.
Gekasseide straat met onregelmatig verloop die van de markt afdaalt naar de vroegere stadswallen. Vrij heterogene straatwanden, voornamelijk burgerhuizen, met verspringende nok- en daklijsthoogten; de meeste huizen zijn aangepast of herbouwd; enkele braakliggende panden ontsieren het eerste gedeelte der straat, de recente stadswerkplaats vormt een ander storend element. Het einde der straat wordt gekenmerkt door het park van het huis nummer 67, en het nieuwe gemeentehuis aan de overkant van de straat.
Bron: SCHLUSMANS F. met medewerking van GYSELINCK J., LINTERS A., WISSELS R., BUYLE M. & DE GRAEVE M.-C. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6n2 (He-Z), Brussel - Gent. Auteurs: Schlusmans, Frieda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)