In het kaartboek van 1684 zogenaamd"Berchplasch" naar een waterput en waterbevoorrading voor paarden ter hoogte van de Peperstraat, in de volksmond nog de Plas genoemd. Later zogenaamd "Kleine Plaats", na de Eerste Wereldoorlog zogenaamd "Vrijheidsplein" met aanplanting van een inmiddels gerooide vrijheidsboom en na de Tweede Wereldoorlog Franklin Rooseveltplein. Langwerpig plein met tweezijdige bebouwing, met heraangelegde middenstrook met bloembakken en beplanting, voorheen met gaslantaarns. Deels behouden 19de-eeuwse bebouwing met drie bouwlagen en nog bepleisterde bovenverdieping doch herhaaldelijk gewijzigde of aangepaste winkelpuien, onder meer nummers 27 tot 30. Typisch afgeschuinde hoekpanden met de Peperstraat. Naast een commerciële functie ook concentratie van bankfilialen van onder meer de "Banque Gantoise de Crédit", de "Crédit Anversois" of de "Bank van Ronse". Sommige werden gesloopt, onder meer 26 van het "Gemeentekrediet" met mooie faienceparement; gerecupereerd bloemenpaneel "anno 1914" bewaard naast het museum) en vervangen door een nieuw bankgebouw, andere kregen een nieuwe functie.

Het beeldbepalend hoekpand op de samenkomst van de Sint-Martensstraat en de Wijnstraat (nummer 42) uit de eerste helft van de 19de eeuw (zie litho van A. Delfosse van 1849-50) werd eind 1997 gesloopt. Circa 1860 bekend als zetel van "fabrikant" Vandevelde-Surquin gespecialiseerd in onder meer kousen, zakdoeken, stoffen voor broeken... confer bewaard naamkaartje. Circa 1900 zogenaamd "Grand Bazar Parisien", het eerste warenhuis van Ronse. Volgens bouwplannen van 1929 ingericht als succursale van de firma Exelsior (Brussel), in 1935 in het bezit van de S.A. Brasserie Anglo-Belge (Zulte) en ingericht als café-restaurant zogenaamd "Gambrinus".