Verbindt de Maastrichterstraat met de Moerenpoort. Oorspronkelijk Kiedel- of Keydelstraat (1350), naar Willem Kidels. In deze straat bevond zich het jezuïetenklooster, gesticht in 1638 en verlaten bij de ontbinding van de orde in 1773. In dat jaar kopen de Engelse karmelieten het klooster en verblijven er tot de confiscatie en verkoop van de goederen in 1797; de kerk wordt kort hierna afgebroken.

Op de hoek Predikherenstraat worden sinds 1986 opgravingen van een Romeins stadsdeel uitgevoerd. De bebouwing kende tien opeenvolgende fazen, waarbij twee afgesloten worden door een brand: in 69-70 tijdens de Batavenopstand, en tweede helft van de 2de eeuw. De oudste bebouwing, uit het begin der keizertijd is nog niet aaneengesloten en vertoont de inheemse, rechthoekige hoeven (nok loodrecht op de straat), zoals die ook in de Hondstraat werden aangetroffen; in de loop van de 1ste eeuw werden deze vervangen door meer luxueuze en grootschalige gebouwen, nog steeds in vakwerkbouw. In de tweede eeuw krijgt de sector het karakter van een ambachtswijk (onder meer slachters en bronsgieters). In de 3de eeuw komen voor het eerst stenen constructies voor.