Hoofdstraat van het dorpscentrum met vanaf de Ronsesestraat duidelijk waarneembaar verheven ingeplante dorpskerk. De verdere uitbouw in het laatste kwart van de 20ste eeuw van een kliniek tot het huidige Sint-Franciscusinstituut deed het dominant karakter van het uitnemend landelijk gelegen dorpskerkje vanuit het noordoosten gezien totaal teniet. Anderzijds nam door sloop van dorpshuizen eind de jaren 1970 de open ruimte aan de zuidwestzijde van de kerk toe. Centrumkarakter blijkt uit de deels aaneengesloten bebouwing waarin de lage bouwschaal van veelal aangepaste oudere dorpshuizen (anderhalve verdieping) hier en daar nog behouden bleef.