Voorheen "Westdyck" (1433), hier was het westelijke deel van de oude dijk gelegen. Vormde toen de westgrens van Blankenberge met Uitkerke. Wanneer de dijk steeds meer bevolkt wordt, wordt hij Weststraat genoemd (de eigenlijke Weststraat wordt Bakkersstraat). Het zuidelijk gedeelte van de huidige straat, tussen de Van Maerlantstraat en de De Smet de Naeyerlaan wordt aangelegd in 1863, oorspronkelijk als "Nieuwe Weststraat". In 1876 wordt dit laatste gedeelte ook Weststraat. Van 1886 tot 1894-1895 volgt de stoomtram Oostende-Blankenberge gedeeltelijk het tracé van de Weststraat.

Het noordelijk gedeelte blijft steeds het meest gericht op handel (traditioneel verkoop van vis) en toerisme, zie dicht bij de Zeedijk. De zogenaamde. Weststraattrap bepaalt het perspectief van de straat en vormt de toegang tot de dijk (zie Zeedijk). In 1882 wordt hij in hout opgericht; in 1922-1924 wordt hij vervangen door een meer monumentale tweevoudige trap met onderaan openbare toiletten. Straatbeeld bepaald door breedhuizen van twee à vijf traveeën en drie à vijf bouwlagen. Het lage hoekpand nummer 93 vormt hierop een uitzondering. Erg beeldbepalend zijn de hotels als hoogste panden (nummer 10/ Zeedijk, nummer 64 zogenaamd "Hotel du commerce", nummer 129 zogenaamd hotel "Scarphout", zie opschrift in de borstwering) en de hoekpanden met afgeschuinde traveeën (nummer 79/ Generaal Lemanlaan, nummer 81/ Generaal Lemanlaan, nummer 93/ Van Maerlantlaan). Bepleisterde lijstgevels uit de tweede helft van de 19de eeuw of het begin van de 20ste eeuw met neoclassicistische inslag (nummer 10/ Zeedijk, nummer 111, nummer 129, nummers 133-135) zie de markerende vensteromlijstingen en de kroonlijsten op uitgewerkte klossen of blokken. Nummers 79/ Generaal Lemanlaan, nummers 106 en 122/ Vramboutstraat vormen hier de beste voorbeelden van. Een aantal panden uit het eerste kwart van de 20ste eeuw hebben een parement van witte sierbaksteen met gebruik van donkerder baksteen voor banden en vensteromlijstingen (onder meer nummers 55-57, 58, nummers 60-62-64, nummers 73-75-77). De oudste panden zoals nummers 62 en 73 bewaren fraai uitgewerkte ijzeren balkonleuningen, panden uit de jaren 1920 zoals nummer 75 reeds met art-deco-inslag. Van uitzonderlijk belang is het tegelpaneel van circa 1910 van "Maison Duysburgh" of "Magasin de la plage", zie nummers 25-27. Nummers 81/ Generaal Lemanlaan en 130 dateren uit de jaren 1920 zie geel- of roodbakstenen parement met cementering van banden en (hoek)traveeën (nummer 81) of gebruik van witte sierbaksteen voor banden en strekken (nummer 130).

Het zuidelijk gedeelte van de Weststraat is traditioneel een onderwijsstraat door de inplanting van het "Sint-Pieterscollege" zie nummer 115-117. In 1869, bouw van een klooster en schoolcomplex door de Zusters van de Heilige Jozef (Brugge). Hieruit zou in 1879 het Sint-Pieterscollege ontstaan dat in 1897 en 1934 wordt uitgebreid.