Vierde helling van aan de vuurtoren, gelegen tussen de Zeedijk en de Franchommelaan; voorheen de "Jules Boyavalhelling", ter ere van de liberale Brugse senator en burgemeester J. Boyaval. In 1969 genoemd naar de Blankenbergse kunstschilder W. Van Hecke (1893-1976). Blankenberge heeft veertien toegangen naar de Zeedijk, drie ervan zijn stenen trappen, de overige toegangen worden opritten of hellingen genoemd. Ze worden aangelegd in de tweede helft van de 19de eeuw en zijn nu grotendeels bebouwd met appartementsgebouwen uit de tweede helft van de 20ste eeuw, aansluitend bij de Zeedijk. In de Willem Van Heckehelling is nog één ouder gebouw over: nummer 5, appartementsgebouw van begin 20ste eeuw, met expressieve gevel, gekenmerkt door donkerblauwe geglazuurde tegels en neobarokke natuurstenen ornamentiek, nieuwe erker.
Bile E., De straatnamen van Blankenberge, oorsprong en betekenis, Blankenberge, 1988, p. 184-186.
Bron: HOOFT E. & VANNESTE P. met medewerking van DE LEEUW S. & MISSIAEN H. 2003: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Blankenberge, Deelgemeente Uitkerke, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL2, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Hooft, Elise Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Willem Van Heckehelling [online], https://id.erfgoed.net/themas/5472 (geraadpleegd op ).