Dorpsplein en centrum van Nazareth met typische planmatige aanleg ontstaan in de 13de eeuw rond het vierkante site met walgracht waarbinnen kerk en kerkhof gelegen zijn. Volgens het landboek van 1777 in die tijd reeds grotendeels bebouwd met aaneensluitende huizen. Huidige bebouwing uit de 19de eeuw met talrijke aangepaste parementen en voornamelijk uit de 20ste eeuw. Op het kerkhof, rechts van het toegangshek, Heilig Hartmonument voor de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog door A. Van Parijs.

Op de noordzijde van het plein: nummer 1, gemeentehuis, oorspronkelijk onderwijzerswoning en school,gebouwd in 1855 in een neoromaans getinte stijl naar ontwerp van architect Bureau, gemoderniseerd in 1953 onder leiding van architect A. De Maerteleire (Nazareth) en nummer 42, oorspronkelijk alleenstaand bepleisterd burgerhuis van vijf traveeën en twee en een halve bouwlaag onder schilddak (pannen, nok parallel aan de straat), daterend uit het derde kwart van de 19de eeuw, thans met verbouwde begane grond met winkelpui en bakstenen parement.

De oostzijde wordt grotendeels ingenomen door de bakstenen gevels van de Heilige Mariaschool (nummer 10-11), daterend van 1935 (zie gevelsteen) en de nieuwe dekenij (nummer 12) in neotraditionele baksteenarchitectuur van 1926 naar ontwerp van architect R. Schaubroeck, ingeplant op de hoek met de dreef die de kerk met het kasteel verbindt, en voorzien van een voortuintje afgesloten door een ijzeren hekken tussen bakstenen pijlers.