Een van de oudste straten van Izegem, gelegen tussen de Grote Markt en het kanaal Roeselare-Leie (1862-1872) en doorsneden door de spoorweg Brugge-Kortrijk (1847); in de 18de eeuw ook Walstraat genaamd. Naam verwijst naar de twee bruggen die de verbinding met Emelgem vormden, respectievelijk over de zogenaamd "Dode Mandel" (zij-arm van de Mandel) en Mandel, zie A. Sanderus (1641). Op de gravure van A. Sanderus zien we ten oosten van de Brugstraat de zogenaamde "wal", met centraal een eilandje met het schuttershof van Sint-Barbara (verdwenen op de kaart van François Bal, 1746). Ten zuiden, van de wal lag de zogenaamde "Caye", waar kon worden geladen en gelost. In de 19de eeuw verdwijnen achtereenvolgens de kaai die bebouwd wordt en de zijarmen die gedempt worden (zie historische kaarten). Eind 19De eeuw wordt de Mandel verlegd en van de vroegere wal blijven nog alleen waterafvoerkanaaltjes over. In 1979 wordt de Mandel ingekokerd en het in 1874 aangelegde kanaal wordt in 1967 verbreed.

In 1910 wordt de spoorweg, aangelegd in 1847, ontdubbeld en verdwijnen verschillende woningen.

Met de aanleg van het viaduct in 1976 ter hoogte van Korenmarkt wordt de brug naar Emelgem in 1979 gesupprimeerd en verdwijnt de rechtstreekse verbinding met Emelgem (Dam) en verliest de Brugstraat haar functie als verbindingsstraat met Emelgem. Tot begin jaren 1980 voornamelijk commerciële functie met winkels en herbergen, onder meer nummer 47, voormalige herberg "In Oud Iseghem" (zie bouwplan) van 1924, naar ontwerp van Ch. Laloo (Izegem).

Voormalige vestigingsplaats van de brouwerijen A. Rosseel-Vaneeckhoutte zogenaamd "St.-Michiel”, gesticht in 1889 in de gebouwen van een voormalige lintenfabriek, en Bersou-Vandewalle opgericht in 1882, vanaf 1904 brouwerij R. Van Dromme-De Brabandere zogenaamd "St.-Joseph", heden zijn beide brouwerijen vervangen door nieuwbouw.

Basisbebouwing: breedhuizen van twee à drie bouwlagen onder pannen zadeldaken. Talrijke woningen uit eind 19de en begin 20Ste eeuw, met al dan niet bepleisterde lijstgevels. Nummer 14, voormalige bakkerij van 1882. Nummer 30, winkel-woonhuis van 1903 met kleurrijke art-decowinkelpui van rode en zwartgeglazuurde tegels.

Ook interbellumwoningen onder meer aansluitend bij de traditionele baksteenarchitectuur met typerende muizentandfriezen en sierbaksteen, onder meer nummers 11 en nummer 45. Nummer 34, voormalig winkel-woonhuis gebouwd in 1899 en volgens bouwplan hersteld in 1938, met winkelpui van 1946, naar ontwerp van S. Wylein (Izegem). Nummer 35, winkel-woonhuis van 1919, naar ontwerp van C. Spriet, thans met lagere voorbouw uit de jaren 1960; art-decoglas-in-loodbovenlichten. Nummer 6, winkel-woonhuis aansluitend bij de meer vooruitstrevende architectuur gebouwd in 1932, naar ontwerp van C. Beyaert (Izegem). Voorts nieuwbouw voornamelijk sociale woningbouw van drie en vier bouwlagen in tweede deel van de straat.