Rechthoekig, geasfalteerd pleintje ten noorden van de kerk en de kerkhofmuur, aan noordzijde verder gezet via een gekasseid steegje in een hoek van 90°, zogenaamd de "Garre", uitgevend op de Warvinge. Dit tracé volgt een oude voetweg zoals te zien op de Ferrariskaart (1770-1778). Daar staat de site met kerk, kerkhof, pastorie en enkele huizen afgebeeld binnen een rechthoekig, omhaagd perceel aan oostzijde afgebakend door het noord-zuid verloop van de Dorpzwin. Op de Atlas der Buurtwegen (1842) is deze voetweg beschreven als Chemin n° 11, "Clemskerkewegel. Sentier de Vlisseghem à Clemskerke". De voetweg vertrekt vanaf de Warvinge, loopt door het kerkhof, ten zuiden van de pastorietuin en vervolgens in westelijke richting naar de dorpskern van Klemskerke.

Beeldbepalende aanwezigheid van de Sint-Blasiuskerk en de witbeschilderde kerkhofmuur ten zuiden van het pleintje met bijhorende pastorie tegenover het kerkportaal en opgenomen binnen de kerkhofmuren. Deze site is samen met de woning nummer 6. Tegen de kerkhofmuur is een parkeerstrook voorzien.

In 1855 bouwt men ter hoogte van nummer 3 de gemeenteschool met het huis van de hoofdonderwijzer. Deze wordt in 1980 afgebroken en vervangen door het gemeentehuis "Ter Praet", nu is er de kinderopvang "De Mallemolen" in ondergebracht.

Woonstraat met aan het pleintje een aaneengesloten huizenrij zoals te zien op de Atlas der Buurtwegen. De huidige bebouwing gaat terug tot circa 1900 (zie nummer 1). Voorts huizen uit de loop van de 20ste eeuw en enkele achterbouwen. De bepleisterde gevel van nummer 2 heeft op de begane grond imitatievoegen en boven deur en venster gestileerde draperieversiering uit het interbellum. In het diephuis nummer 4 met bepleisterde trapgevel was voorheen het café "Monumentje" (tegenover het oorlogsmonument) gevestigd.

Rechts van nummer 6 loopt een aftakking waar in 1998 het OCMW enkele bouwvallige huisjes (nummers 8, 9, 10) laat vervangen door vijf nieuwe woningen. Het steegje leidt naar nummer 15, nu een recente woning op de plaats van een huis circa 1843 gebouwd op gronden van Den Disch. Het achterin gelegen nummer 19 (bereikbaar vanuit de "Garre" via een bekiezeld laantje tussen nummers 18 en 20) staat op het primitief kadasterplan (circa 1830) als huisje en is circa 1873 uitgebreid tot koppelwoning. Heden vervangen door (ver)nieuwbouw. Het straatdeel uitgevend op de Warvinge wordt getypeerd door witbeschilderde, lage woningen, ter hoogte van nummer 21 is er een kleine wegverbreding waarop een plantsoen met houten zitbanken rond een jonge linde.

Omlopend tracé bestaande uit pleintje langsheen de oostelijke kerkhofmuur en steegje (in volksmond de "Garre") uitgevend op de Warvinge.