Rechte zeewering en wandeldijk tussen de zogenaamde Rotonde en de Manitobahelling. De eerste stenen dijk werd aangelegd in 1869 en verlengd in 1881. In 1904 word de dijk op initiatief van de gemeente, ten westen van de Rotonde verlengd met de Westdijk. De eerste bebouwing dient gesitueerd rond 1888 met onder meer het "Pavillon des Dunes". Nog voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was de Zeedijk nagenoeg volledig bebouwd met enkele grote hotels zoals "Hotel Belle Vue" (bij de Rotonde), "Hotel Pauwels" (bij de Vanden Berghehelling) en "Grand Hotel de Wenduyne" (bij de Van Gansberghehelling). Voorts eclectische en neoclassicistische villa's onder meer van architect Victor Horta (Brussel), architecten Ch. Apel (Wenduine), A. Cols en A. Defever (Antwerpen), A. Neirynck (Blankenberge) en Van Hoecke-Delmarle (Gent).

Vanaf de jaren 1950 wordt de oorspronkelijke bebouwing in snel tempo vervangen door hoogbouw van zeven à tien bouwlagen. Het zijn vaak smalle volumes (zie nummer 15, nummer 80) ingeplant op de percelen van de vroegere panden. Recentere buildings, onder meer op de hoeken op de plaats van de vroegere grote hotels. Enkel de tweelingvilla (nummers 68-69) beschermd als monument bij M.B. van 22/12/2005 is van de sloophamer gevrijwaard en rest als enige getuige van de verdwenen gevelrij met fin-de-siècle-architectuur.

Deels autovrije wandeldijk afgezoomd door hoge appartementsbouw waarvan de oudste teruggaan tot de jaren 1950 en vaak met horecafunctie op de begane grond.

Het westelijke eindpunt van de zee- en wandeldijk van Wenduine bestaat uit de zogenaamde Rotonde, een rechthoekig plein afgerond aan de noordwestzijde. Vanaf 1869 wordt de aarden zeedijk vervangen door een stenen dijk. Aan het kwetsbare vooruitgeschoven eindpunt wordt in 1897 de Rotonde gebouwd door aannemer Victor Dumon uit Wenduine. Een extra beschutting tegen de wind biedt de Galerie vitrée, een glazen galerij (nu verdwenen) gevat in een sierlijke gietijzeren constructie. In 1911 wordt een eerste beeld geplaatst van graaf Paul de Smet de Naeyer, tijdens de Eerste Wereldoorlog weggenomen door de Duisters en gesmolten voor de oorlogsindustrie. Een nieuw standbeeld wordt geplaatst in 1930. De dijk van de Rotonde loopt meermaals ernstige schade op. Tijdens de Eerste Wereldoorlog door het plaatsen van kanonnen door de Duitsers, in de jaren 1930 door zware stormen en door de stormvloed van 1953. Bij het graafwerk voor ondergrondse garages in 1984 vindt men resten van loopgraven en bunkers uit beide wereldoorlogen. Deze blijven ondergronds zitten. Er volgt een heraanleg in 1997 en in het begin van de jaren 2000 onder meer met een nieuw windscherm.

Weids plein met aan de noordwestzijde een betonnen windscherm waarvoor doorlopende zitbanken met golvende rugleuning en onder brede luifel. Op het open plein ligt in de zuidwesthoek, op de plaats van de vroegere minigolf een petanquebaan, in het midden van het plein is er mogelijkheid tot skeeleren. Het monumentale standbeeld van graaf Paul de Smet de Naeyer staat ten oosten aan het begin van de Zeedijk. Rond het plein en achter het windscherm loopt een breed wandelpad met zitbanken en met uitzicht op zee, bevloerd met gele tegels en versierd met golvende motieven in oranje. Ten zuiden een lager gelegen parking en sportveld, aan de westkant sedert 1972 afgesloten door het "Wielingenbad" (zie Graaf Jansdijk, straatinleiding).

De eerste stenen Zeedijk werd aangelegd in 1869 en verlengd in 1881; in 1904 werd de dijk, op initiatief van de gemeente, ten westen van de Rotonde verlengd met de zogenaamde Westdijk. De eerste bebouwing op de dijk dient gesitueerd te worden rond 1888 met onder meer het "Pavillon des Dunes"; nog voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was de Zeedijk nagenoeg volledig bebouwd met onder meer enkele Grand Hotels: "Belle Vue" (bij de Rotonde) en "Hotel Pauwels" (bij Vandenberghehelling); voorts eclectische en neoclassicistische villa's onder meer naar ontwerp van architecten Ch. Apel (Wenduine), A. Cols en Defever (Antwerpen), A. Neirynck (Blankenberge) en Van Hoekce-Delmarle (Gent). Vanaf circa 1952 werd de bebouwing uit de eerste helft van de 20ste eeuw in een snel tempo vervangen door hoogbouw van circa tien bouwlagen.

In 1897 gebouwd aan westelijk uiteinde van Zeedijk; hersteld naar aanleiding van oorlogsschade van beide wereldoorlogen en stormschade in 1935 en 1953. Deels geasfalteerd, deels betegeld speelplein, afgezoomd door een in verhoogd windscherm van beton en glas onder luifel, vernieuwd in 1996. Centraal arduinen sokkel waarop standbeeld van Graaf Paul de Smet de Naeyer, ingehuldigd in 1911 en vernieuwd in 1930.