Behoort gedeeltelijk tot De Haan-aan-Zee, grondgebied Klemskerke - Vlissegem.

Lange, bochtige uitvalsweg vanaf de Nieuwe Steenweg in zuidoostelijke richting lopend tot aan het kruispunt Vijfwege waar de Bredeweg met de Vijfwegestraat en de Brugse Baan samenkomt. Het grootste deel van de weg (ongeveer vanaf de Kloosterstraat tot even voorbij de Polderstraat) ligt op grondgebied Vlissegem en vormt hier tevens de grens met Klemskerke. De weg volgt grosso modo de Brede Wegzwin, en wordt gekruist door de Bromzwin.

De weg ontstaat wellicht als schapenweg vanuit Klemskerke en Vlissegem noordwaarts lopend naar het schorrengebied aan de zeeoever en het gehucht De Haan. De oudst gekende vermelding dateert volgens De Flou van 1371 als "Breeweg", een weg te Klemskerke en Vlissegem.

De straat behoort tot het historisch stratenpatroon van de gemeente. Het traject komt voor op de Grote Kaart van het Brugse Vrije door Pieter Pourbus (1571) en gekopieerd door Pieter Claeissens (1601). In 1532 is er sprake van "den breeden Heerweg", in 1748 van "den breeden wegh". In 1823 opgetekend als "den breeden aarde weg". Een schouwingsverslag van 1830 beschrijft de straat als "Straat leidend vanuit de Zoetelangeweg aan den Duykers, tot op 't gedeelte op Vlissegem…". In 1843 wordt vermeldt: "gemeenten C. en V., langs den breeden weg, loopende van Vijfwege naer den Crinkelmolen". Op de Atlas der Buurtwegen (1842) beschreven als Chemin n° 2, "Breedenweg. Chemin du Cabaret dit Vijfwegen à Clemskerke". Enkele voetwegen (op grondgebied Klemskerke) vertrekken vanaf de Bredeweg in de richting van de dorpskern van Klemskerke, van noord naar zuid: Chemin n° 15, "Haenvoetweg. Sentier de Clemskerke au Cabaret dit den Haen", Chemin n° 23, "Staelens Bilkweg. Sentier de la ferme Joseph Staelens à la Maison Jean Wauters" en Chemin n° 14, "Vlisseghemweg. Sentier de Clemskerke à Vlisseghem". Op het einde van de 19de eeuw is de Bredeweg één van de belangrijkste verbindingswegen.

Het wegdeel op grondgebied Vlissegem loopt door landelijk gebied met verspreide hoevebouw zoals te zien op de Ferrariskaart (1770-1778). Het achterin gelegen nr. 90 (vervallen toestand), eveneens afgebeeld op een kaart van 1801, heeft een ouder opkamergedeelte met roodbakstenen metselaarstekens. Nummer 94 staat op de Ferrariskaart binnen een vierkant, omhaagd perceel, heden met vernieuwde gebouwen.