Onderdeel van de oude kronkelende Grave Jansdijk, toegeschreven aan Jan van Namen (12de of 13de eeuw), na de grote stormvloeden van de veertiende en vijftiende eeuw verstevigd naar verluidt door Jan zonder Vrees (1404-1419). Voor de aanleg van de Nieuwpoortsesteenweg (1823) belangrijkste verbindingsweg over land met de omliggende dorpen. Op 19de-eeuwse prentbriefkaarten ongerepte duinen en enkele vissershuisjes met geïncorporeerde stalling zie overgangsgebied tussen duin en polder (zie nummer 212). Nummer 449:  "ZEEPOLDERHOEVE", witgeschilderd laag boerenarbeidershuis uit de eerste helft van de 19de eeuw van drie traveeën + twee staltraveeën onder pannen zadeldak (nok evenwijdig met straat); aan de achterzijde beluikte opkamervenster.

Vanaf eerste kwart van de 20ste eeuw echter lintbebouwing van bescheiden burgerwoningen van twee à drie traveeën en twee à drie bouwlagen op verhoogde begane grond, onder zadeldaken (nok evenwijdig met straat, mechanische pannen); nummer 345 met bewaarde driezijdige erker met roedeverdeling in de bovenlichten. Nu recreatieve functie met onder meer campings; deels onderbroken ter hoogte van de Koninginnelaan. Naar de straatuiteinden toe, nog relatief ongeschonden duinenlandschap. De laatste tien jaar echter oprukkende lage appartementsbouw onder tent- en zadeldaken.

De schuilplaats van de Duitse Admiraliteit tijdens de Eerste Wereldoorlog werd tijdens het interbellum als oorlogsmuseum ingericht; afgebroken in 1956-1957.