Rechtlijnige straat tussen de Stockholmstraat en de Peter Benoitstraat, lopende langs de achterzijde van de Sint-Jozefkerk. Haar aanleg kadert in de verdere westelijke stadsuitleg aansluitend bij de eerste fase volgens plan van L. Crépin van 1867. Dominerende woonfunctie. Behouden eind 19de eeuwse - begin 20ste eeuwse-basisbebouwing, bestaande uit burgerhuizen van het bel-etagetype, getypeerd door een smalle deur- en een brede venstertravee, laatstgenoemde gemarkeerd door erkers en/of balkons, en souterrain + twee à drie bouwlagen onder zadel- of mansardedak. Enerzijds neoclassicistisch getinte breedhuizen, zie nummers 56-58, ook met lichte art-nouveau-inslag in belijning, vorm van muuropeningen en gebruik van geglazuurde baksteen, onder meer nummer 88 en nummer 45, allebei lijstgevels met korfbogige muuropeningen, verdwenen balkonleuningen, laatstgenoemde bekleed met witgeglazuurde bakstenen met groene banden, gesigneerd "DAVID ET DECOSTER REVÊTEMENTS. 66 RUE DU CAÏRE 66".

Enkele beeldbepalende neoclassicistische hoekpanden, onder meer nummer 55/ Jules Peurquaetstraat en nummer 69/ Peter Benoitstraat, met gecementeerde lijstgevels voorzien van imitatievoegen, muuropeningen met geriemde omlijstingen en sluitsteen, afgeknotte hoektravee gekenmerkt door respectievelijk rechthoekige erker en uitbuikende balkonleuning op tweede bouwlaag. Als penant van nummer 55: nummer 76, neoclassicistisch hoekhuis met eenvoudiger vormgeving. Nummer 62/ Filip Van Maastrichtplein, eveneens neoclassicistisch hoekpand met gecementeerde en beschilderde gevel met imitatiebanden, gootlijst op klossen, ritmering door doorlopende dorpels en omlijste rechthoekige muuropeningen; deur in afgesnuite hoek.

Anderzijds eclectische burgerhuizen met dezelfde gevelopstand, onder meer nummers 65-67, samenstel van twee enkelhuizen met gecementeerde lijstgevels getypeerd door dakvensters op de mansardeverdieping met getrapte top of fronton; brede venstertravee gemarkeerd met uitbuikende balkonleuningen op bel-etage en rechthoekige erkers waarboven balkon op verdieping. Gelijkaardig burgerhuis op nummer 82, in het fronton gedateerd "1906". Ook burgerhuizen in traditionele trant gebouwd, onder meer nummers 3-5, samenstel van twee burgerhuizen van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, gekenmerkt door rode bakstenen gevel op arduinen plint; centrale smalle deurtravee, gietijzeren balkonleuningen op verdieping, getoogde vensters; nummer 11 in dezelfde trant, aansluitend bij Ieperstraat. Wederopbouw in de jaren 1950 met appartementsgebouwen aansluitend bij het modernisme, zie nummer 9. Een beeldbepalend gebouw in de straat is het neo-Vlaamse-renaissancegetinte Co-Center op nummer 63, het voormalig derde hoofdlokaal van de Coöperatieve S.E.O., gebouwd in 1928-1929.