Van Zeedijk, ter hoogte verbindingsbrug tussen domein Koninklijke Villa en Koninklijke Galerijen, naar Maria-Hendrikapark. Aanleg vanaf 1889 door de diensten van bruggen en wegen onder leiding van hoofdingenieur P. Demey, kadert in de verdere westelijke stadsuitleg in aansluiting bij de eerste fase volgens plan van L. Crépin van 1867. Nieuwe locatie, id est de vroegere grens tussen Oostende en Mariakerke, voor Koninklijke Chalet als voorlopige residentie in afwachting van bouw nieuw paleis; aanleiding tot ontwikkeling van tweede ringweg, de Koninginnelaan, als rechtstreekse verbinding tussen strand en verkeersknooppunt Petit Paris om vervolgens via brug over Leffingestraat af te buigen naar nieuw aan te leggen Maria-Hendrikapark. Boulevard aan noordwest- en zuidoostzijde verfraaid met twee tegenover elkaar gelegen squares zie Prinses Stefanie- en Prinses Clementinaplein en een driehoekig plantsoen; voorts uitgerust met typische randstedelijke voorzieningen zoals een paardenstal en tennisclub met bijhorende sportaccommodatie ter hoogte van vermeld plantsoen (nummer 83).
Koninginnelaan wordt ruggengraat van nieuwe verkavelingen tussen Maria-Hendrikapark en pas voltooide zeedijk ter hoogte van het Koninklijk Chalet.
Boulevardallures onderstreept door dubbele rijstroken van elkaar gescheiden door spiegelvormige, met arduin afgeboorde plantsoenen. Markante, natuurstenen zitbank in art nouveau naar ontwerp van Paul Hankar met uitzicht op de squares, verdwenen in 1971 en vermoedelijk gebruikt ter versterking van een golfbreker. Anno 2004 gereconstrueerd aan de hand van de originele plannen en opnieuw geplaatst.
Ter hoogte van Tennis Club Oostende (nummer 83), middenberm sinds 1981 versierd met vier allegorische vrouwenbeelden door J. Lagae (Roeselare, 1862- Brugge, 1931) en staand voor Industrie (caduceus en tandwiel), Zeevaart (bootje en visnet), Telefonie en Telegrafie (luisterhoorn en morsebobijn), en Post en Spoorweg (brieventas en gevleugeld wiel); afkomstig van de toren van het tijdens de Tweede Wereldoorlog vernielde, neobarokke postgebouw naar ontwerp van architect C. De Wulf (Brugge) van 1903. Richting zeedijk, perspectief op ruiterstandbeeld Leopold II; hoek Kaïrostraat met de voormalige Koninklijke Stallingen als blikvanger (zie nummer 76).
Oorspronkelijke rijbebouwing uit eind 19de eeuw - begin 20ste eeuw met eclectische stadsvilla's, enkele hotels (straatgedeelte tussen Wellingtonstraat en Petit Paris) en neoclassicistisch getinte panden zie nummers 35, 37, 39, 75, 77, op enkele uitzonderingen na, vanaf jaren 1960 vervangen door appartementsgebouwen met acht bouwlagen. Nummer 38: eclectisch pand opgetrokken circa 1897-1898 naar ontwerp van de gekende Belgische architect-ontwerper Henry Van de Velde (1863-1957), thans met vernieuwd gevelparement, echter met behouden puntgevel en oplopende erker. Nummer 45: gevelparement van witte en groene geglazuurde bakstenen gesigneerd "A. ROELS-VILEYN. REVÊTEMENT. CHAUSSÉE DE NIEUPORT 40 OSTENDE". Modern zwembad van de Oostendse architecten P. Felix en J. Tanghe op plaats van de vroegere plantsoenen achter de Koninklijke Gaanderijen (nummer 1).
Art Nouveau and the Social Vision of Modern Living. Belgian Artists in a European Context, A.F. OGata-Cambridge, 2001, p. 151, 153.
HOSTYN N., Bouwmeesters van de Oostende-Belle-Epoque. XVI. Charles De Wulf, in De Plate, 1978, p. 169-171.
HOSTYN N., Monumenten, beelden & gedenkplaten te Oostende, in De Plate, 1987, p. 52.
Bron: CALLAERT G., DELEPIERE A.-M., HOOFT E., KERRINCKX H. & VANNESTE P. met medewerking van SANTY P. & SNAUWAERT L. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Oostende, Deel IA: Stad Oostende, Straten A-M, Deel IB: Stad Oostende, Straten N-Z en wijken Haven, Hazegras, Opex, Deel II: Deelgemeenten Mariakerke, Raversijde, Stene en Zandvoorde, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL6, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Delepiere, Anne Marie; Kerrinckx, Hans; Vanneste, Pol; Callaert, Gonda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)