Van Vuurkruisen- naar Monacoplein. Rechtlijnige noordelijke aftakking van de autosnelweg Brussel-Oostende (A 10) naar het Casino-Kursaal. Oorspronkelijke aanleg als boulevard van Leopoldpark naar Casino-Kursaal aan de zeedijk, kadert in eerste fase van westelijke stadsuitleg volgens plan van L. Crépin van 1867. Zuidelijke doortrekking zijdelings doorheen vermeld park volgens urbanisatieplan van J. Eggericx in samenwerking met stadsingenieur A. De Vos van 1945, resulteert in belangrijke as van de naoorlogse wegeninfrastructuur met nieuwe locatie voor het wederopgebouwde stadhuis (zie Vindictivelaan nummer 1).

Oudste gedeelte gemarkeerd door twee rijstroken van elkaar gescheiden door middel van spiegelbogige, met arduin afgeboorde plantsoenen. Ten zuiden, centraal gelegen rechthoekige waterpartij waarin liggend vrouwenbeeld "De zee" van Georges Grard, oorspronkelijk geïntergreerd in het Casino-Kursaal (zijde Oosthelling); vormt overgang naar recenter laangedeelte; ten oosten, parkeerplaats in 1988 heraangelegd en ondergronds uitgebreid; ten westen, het Leopoldpark en het Canadaplein met het gerechtshof en het ertegenover gelegen huldemonument Léon Spilliaert van G. Holmens.
Van oorspronkelijke voorname rijbebouwing uit eind 19de eeuw met eclectische stadsvilla's, hotels en neoclassicistisch getinte panden, blijft op één uitzondering na niets bewaard. Huidige appartementsgebouwen - acht bouwlagen met achteruitwijkende dakverdieping - klimmen op tot interbellum, maar dateren voornamelijk uit jaren 1960 en later. Veelal behouden perceelindeling. Sokkelvormende begane gronden en uitkragende bovenbouwen overwegend met horizontale vensterregisters.