De Scheepsdalelaan loopt van de Koningin Elisabethlaan met een bocht langs de Ezelpoort en dan recht tot aan de Scheepsdalebrug. Naam is afgeleid van de wijk, al vermeld in 1167, dan aangeduid als "scipstal", later ook als "Sceptale" of "Sceepsdale" en gesitueerd rond de huidige Scheepsdalebrug; naam verwijst wellicht naar een aanlegplaats voor schepen. Huidige naamgeving dateert van 1899 wanneer de gemeente Sint-Pieters-op-de-Dijk bij de stad Brugge wordt ingelijfd. Ter hoogte van de Ezelpoort tekent Marcus Gerards (1562) kloostergebouwen van de in 1468 aldaar gevestigde fransicanen-observanten. Na hun verhuizing in 1515 naar de binnenstad, worden de gebouwen in 1516 door de annuntiaten in gebruik genomen tot in 1578 alle kerken en kloosters buiten de omwallingen worden gesloopt. Verbinding met de Blankenbergse Steenweg via de Scheepsdalebrug, in 1397 bouwt Jan van Oudenaerde een stenen brug over de Ieperleet, laatst genoemde wordt in 1618 uitgediept bij de aanleg van het kanaal Brugge-Oostende. Huidige metalen draaibrug met twee overspanningen dateert van 1933.

Reeds in de 13de eeuw een belangrijke landweg die in 1291 door de Stad met kasseien wordt bekleed. De weg, van oudsher en tot het begin van de 20ste eeuw afgezoomd met bomen, is ook de verbinding tussen de stad en de toenmalige aanlegplaats van de barge aan de Houtkaai. In de loop van de 19de en 20ste eeuw vestiging van verschillende bedrijven, onder meer grote tuinbouwbedrijven met bijhorende landhuizen, een brouwerij en vanaf 1846 een gasfabriek, in 1988 vervangen door gebouwen van Electrabel. Op de hoek van de Werfstraat staan tussen 1893 tot de eerste wereldoorlog twintig serres van het tuinbouwbedrijf De Reyghere. Het domein loopt door tot de Kardinaal Mercierstraat. Ook tussen 1871 en 1955 aanwezigheid van het horticultuurbedrijf Vincke-Dujardin. In het ontwerp van 1897 van de nieuwe wijk naar ontwerp van J. Stübben fungeert de Scheepsdalelaan als centrale as. In de jaren 1930 verbreden van de laan met aan de onpare kant achteruit plaatsen van de rooilijn. De uitvalsweg is heden een drukke verkeersader. Naast wonen, ook handel, diensten en bedrijven.

Geasfalteerde straat met aan weerszijden parkeerstroken, enkele bomen. Begin van de laan gedomineerd door de Ezelpoort, breed plantsoen met bomen en aan de westkant en op grond van voormalige hovenierslanden sedert 1960 een distributiecentrum.

Basisbebouwing bestaat uit burgerwoningen van twee à vier traveeën en twee à drie bouwlagen onder al dan niet gemansardeerde zadeldaken. Tot aan de Leopold I- en II-laan hoofdzakelijk uit het interbellum, huizen met voorlanden en dikwijls met half ondergrondse garages. Gevels meestal met erkers, soms met classicistische inslag of in neostijl naar lokale voorbeelden. Gevelsteen in de nieuwbouw nummer 24 refereert aan de villa in cottagestijl "Les orchidées". Ook huizen uit jaren 1940 en 1950 en vooral in het tweede deel van de laan appartementsgebouwen uit de jaren 1960, 1970 en 1980. Op de hoek met de Leopold I-laan opvallende nieuwbouw van 1997 in gesinterde baksteen naar ontwerp van architect P. Salens (Brugge). Laatste stuk aan de pare kant wordt ingenomen door recente gebouwen van Electrabel, op de binnenkoer staan nog enkele oude gebouwen waaronder de 19de-eeuwse machinekamer.