Loopt van de Brugse Steenweg tot aan de Blankenbergse Steenweg grotendeels op grondgebied van Zuienkerke, als hoofdweg die het grondgebied van de gemeente van west naar oost doorkruist en grosso modo in twee deelt. Gaat terug op een middeleeuwse "heerweg" of schapenweg, die onverhard is tot in de tweede helft van de 18de eeuw. In aansluiting op het al in 1760-1765 doorgetrokken en verharde oostelijk gedeelte van de weg, vraagt het gemeentebestuur in 1837 de verharding van het deel westwaarts over de Zielebrug naar Houtave; dit wordt toegelaten in 1840 en uitgevoerd in 1841. De naam "Nieuwe Steenweg" duikt pas op in 1915; voordien zijn delen van de weg bekend onder andere namen, onder meer het deel op Houtaafs grondgebied als Brug- of Zieleweg (tussen de Zielebrug en de Brugse Steenweg). Enige bebouwing in dit deel is de hoeve met de bergschuur (nummer 97) dichtbij het kruispunt met de Brugse Steenweg en de Leeuwenstraat.