Volgens sommige bronnen zou de benaming "mid-sele" en het grosso modo driehoekig plein tussen de beide Midzeelhoeven kunnen wijzen op een nederzetting van Frankische oorsprong. Landbouwuitbating alleszins opklimmend tot de middeleeuwen. Door een schenking van Hendrik Berthout kwam een gebied "in 't ende van de Midzele" in 1310 in het bezit van Walter Bau. Van 1387 tot 1797 was Midzele een eigendom van de cisterciënzerinnenabdij van Rozendaal (zie Rozendaalweg).

Tot 1866 had de landbouwuitbating, die begin 18de eeuw ontdubbeld werd, steeds dezelfde eigenaar, nadien werd het goed gesplitst tot de hoeven respectievelijk in 1972 (nummer 27) en 1976 (nummer 25) werden aangekocht door het gemeentebestuur. Cultureel en heemkundig trefpunt "Midzeelhoeve" (nummer 27) ingehuldigd in 1981.

Heden zogenaamd Midzeelhoeve I en Midzeelhoeve II (uit begin 18de eeuw gelegen ten zuidwesten en ten noorden van een driehoekig erf met bloemen- en moestuin en centrale waterput met galg). Schuur horend bij beide hoeven ten noordwesten van nummer 25; aanleg van een bolbaan ten zuiden hiervan en bakhuis ten oosten. Bij nummer 27: inplanting van een kruidentuin, een weideboomgaard, een herbouwde "koolserre" (1994) en een bijenstal (1988). Restauratie naar ontwerp van architecten D. Depoorter en J. Serneels in de periode 1975-1983.