Rechthoekig plein tussen de Zeedijk en de Elisabetlaan, aan het noordelijke uiteinde van de Kursaalstraat. De Kursaal wordt tussen 1875 en 1880 gebouwd op de noordoosthoek van de Pompestraat (huidige Kursaalstraat), die tot de Zeedijk was doorgetrokken. Wordt opgetrokken op een stuk duinengrond van circa twee hectare. ten oosten van die straat, dat de weduwe Serweytens in 1873 afstaat aan de "Compagnie Immobilière de Heyst" (baron Charles van Caloen, Hector Gilliodts en vennoten). In 1898 wordt het Kursaal verenigd met het "Grand Hotel du Kursaal" op de Zeedijk naar ontwerp van architect A. Raoux (Oostende) tot het "Kursaal Palace Hotel". Gemeentebestuur koopt het pand op de hoek van de Kursaalstraat en de Pannenstraat en richt het in als gemeentehuis; in 1922 verlaat het gemeentebestuur het oude gemeentehuis op de hoek van de Kursaalstraat en de Pannenstraat. Men koopt het Casino-Kursaal aan en richt het in als gemeentehuis; in 1929-1932 wordt het casino verkocht en richt men een nieuw gemeentehuis en marktplein in (cf. Maes- en Boereboomplein). Het complex brandt uit in de Tweede Wereldoorlog, het puin wordt nadien geruimd en men legt op die plaats de "Put" aan, gebruikt als podium voor evenementen. Daarvoor, naar de Elisabetlaan toe, opstelling van het monument voor oorlogsslachtoffers in 1920; men noemt het door afbraak van het Kursaal gecreëerde plein hiernaar. Bebouwing rond het plein bestaande uit appartementsgebouwen van de tweede helft van de 20ste eeuw.