Van de Wijngaardstraat naar de Spoorweglaan. Straatnaam reeds gekend in 1466, tracé herkenbaar bij Sanderus (1641). In 18de eeuw ook "Den Groenen Bogaertstraete" genoemd, naar het huis "Den Groenen Boomgaert". In oorsprong arbeiderswijk met talrijke beluikjes en steegjes, zie C. Cierkens (1822). Ten westen arbeiderswoningen, soms met winkelpui, onder meer één van 1912, pand zonder nummer. Tevens talrijke begane gronden verbouwd tot magazijnen, onder meer in 1924 naar ontwerp van M. Vanneste. Een deel van de bebouwing werd gesloopt voor parkeerterreinen, onder meer de vroegere weverij Caesens (zie Nieuwstraat nummer 13-15) die later dienst deed als weefschool en dusdanig hoorde bij het Provinciaal Technisch Instituut. Ten oosten voorheen meerdere beluikjes en steegjes, het Onze-Lieve-Vrouwepoortje ter hoogte van nummer 7, gesticht in de 19de eeuw en gesloopt in 1956, het Poortje Verloigne en het reeds in 1721 vermelde poortje Sint-Catherine nering, met negen woningen voor arme meesterwevers. Laatst genoemde werd in 1852 opgekocht door P. Goethals die aldaar het Gesticht der Voorzienigheid oprichtte, zie nummer 13. Voorts op oostzijde achtergevel van voormalig Provinciaal Technisch Instituut, van 1899 (Beroepsschool), sinds 1996 herbestemd als sociaal woningproject "Zypteland", genaamd naar het steegje met twee rijen huisjes aldaar, die in 1896 verlaten werden voor de bouw van de school (zie Sint-Janslaan nummer 12-16). Tussen de twee scholen herberg-logement "In het Nachtverblijf", met 19de-eeuwse lijstgevel. In 2001 bouwblok tussen Keer der Vlamingenstraat en Vlamingenstraat grotendeels gesloopt in kader van sanering.