Plaats rondom de Sint-Rectrudiskerk, beschermd als dorpsgezicht (M.B. 23.11.1994). De oostzijde van de plaats wordt gevormd door de korte straat Sint-Maarten. Huidige structuur reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). Ten westen van de kerk, gekasseid plein met monument voor de te Reninge geboren kunstschilder Matthijs de Visch (1701-1765) en een hardstenen gedenkzuil met kruis voor de militaire en de burgerlijke slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog en de militaire slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Volgende nrs. zijn opgenomen in het beschermde dorpsgezicht: zonder nummer kerk (ook beschermd als monument) en kerkomgeving, nummer 1 (ook beschermd als monument), nummers 2-3/ Zwartestraat, nummer 4, nr. 6, nummer 7, nummer 8, nummer 9, nummer 10, nummer 11, nummer 15, nummer 19 (ook beschermd als monument), nummer 20/ Peperstraat, nummer 21, zonder nummer (vermoedelijk nummer 22) en + 22/ Ieperstraat.

Alle gebouwen op de Dorpplaats worden tijdens de Eerste Wereldoorlog zwaar of volledig vernietigd. In 1915 wordt de kerk beschoten door de Duitsers, ze gaat in vlammen op. Een aantal huizen behouden op vandaag echter een 19de-eeuwse kern. Bij de wederopbouw wordt de verspringende rooilijn ten noorden van de kerk rechtgetrokken (zie vergelijking prentbriefkaarten). Tot begin 20ste eeuw rijdt de tram Poperinge-Diksmuide aan de noordzijde van de Dorpplaats.

Grosso modo eenvoudige wederopbouwarchitectuur met referenties aan de 19de-eeuwse dorpsarchitectuur: bakstenen lijstgevels van twee bouwlagen, bij nummers 6 en 10 uitgewerkt met getrapte dakvensters, een aantal van deze panden bewaart houtwerk uit de jaren 1920. Nummer 20/ Peperstraat: laag hoekhuis onder mansardedak. De panden met meer uitgesproken kenmerken van de wederopbouwarchitectuur worden hieronder besproken.