Verbindingsstraat tussen de Vestenstraat en de Zennelaan, gelegen in het noordwestelijke deel van het centrum. Benaming ontleend aan het hier gelegen slachthuis dat werd opgetrokken in 1895-1896 naar ontwerp van stadsarchitect Jean Hauwaert en gesloopt werd in 1966. Door de overwelving van de Zenne omstreeks de eeuwwisseling, konden ook de terreinen buiten de stadswallen ingepalmd worden voor industriële vestigingen. Ten noordwesten van de straat werd zo de Cokesdivisie van de S.A. Forges de Clabecq opgericht in 1912; deze firma produceerde in Vilvoorde cokes voor hoogovens, ammoniasulfaat als meststof en gas voor verlichting en verwarming. De bouw van de fabriek met 39 ovens werd voltooid in 1914. Weldra groeide de omgeving uit tot een volledige industriële site met in de Slachthuisstraat de fabrieksgebouwen, de meestergastwoningen en de arbeidershuizen; de directeurswoning met een grote, omringende tuin was gelegen in de parallelle Spuymolenstraat (nummer 47). In september 1986 moest de fabriek haar deuren sluiten omwille van de strengere normen voor uitbating; het hele complex werd ontmanteld in 1987-1988. Tot op heden bestaan de straatwanden uit gegroepeerde, vrij homogene rijhuisjes uit de eerste helft van de twintigste eeuw, gedeeltelijk opgetrokken in opdracht van de S.A. Forges de Clabecq, doch thans sterk aangepast (nummers 51-65 en 126-136).