De Familie de Bayostraat ontstond in het begin van de 20ste eeuw bij de aanleg op het zogenaamde Vleminckxveld van het arbeiderskwartier Regastraat, Frederik Lintstraat, Brabançonnestraat, Familie de Bayostraat en Weldadigheidsstraat, en werd genoemd naar de familie De Bayo, die hiertoe gronden ter beschikking stelde aan het initiatiefnemende Weldadigheidsbureau. De eerste invulling concentreert zich aan de Parkstraat en het kruispunt met de Weldadigheidsstraat en komt tot stand als eenheidsbebouwing tussen 1906-1908 naar ontwerp van architect Théodore Van Dormael in opdracht van de door het Weldadigheidsbureau opgerichte "Maatschappij voor het bouwen van werkmanshuizen". Tussen de nr. 1 tot en met nr. 59 en tussen nr. 4 en 50 en enkele zwaar verbouwde eenheden uitgezonderd, een zeer homogene bebouwing van rijwoningen van twee traveeën en drie bouwlagen, waarvan de soms sterk versierde eclectische lijstgevels verschillen vertonen in kleurgebruik en detaillering. Over het algemeen komen twee types terug: gevels met verspringende travee (nrs. 1-13, 19, 23, 41-45 en 57 aan onpare en nrs. 14, 18, 28, 30 en 34-50 aan pare zijde), waarbij het trapbordes de gevel ritmeert; en met gelijke travee (nrs. 15, 17, 21, 27-33, 39, 47-55, 59 aan onpare en nrs. 4-8, 12, 20-26 aan pare zijde). Ook het sobere houten schrijnwerk en de kroonlijst op klossen op versierde modillons bepaalt het straatbeeld. Gaaf bewaarde voorbeelden, naast deze hieronder vermeld, zijn het nr. 21 (origineel schrijnwerk), het nr. 31 (schrijnwerk en kroonlijst), de nrs. 47-55 (nr. 51 origineel schrijnwerk) en het nr. 26 (schrijnwerk). Enkel zwaar verbouwde woningen verstoren de eenheid van de wijk: nr. 10 (1965, architect Victor Broos), nr. 16 (1967) en nr. 67 dat recent volledig in hedendaagse stijl werd verbouwd.

Pas van 1947 tot 1951 wordt de bebouwing doorgetrokken tot de Emile Mathieustraat met bel-etage woningen van doorgaans drie bouwlagen in een laat-modernistische stijl die aansluit bij het Nieuw Kwartier (nrs. 69-91, 54-62). Het nr. 81 (1947, architect Emiel Vanderheyden) bijvoorbeeld heeft een volledig parement uit blauwe steen met inkom en garage op de begane grond en in de bovenbouw uit platgele baksteen twee bandvensters met hardstenen omlijsting en verdeling; het oorspronkelijke platte dak met eveneens hardstenen kroonlijst werd echter vervangen door een extra dakverdieping.