Naar de Leuvense beeldhouwer Frans Vermeylen (1857-1922) genoemde straat in het centrum van het Nieuw Kwartier, waarvan het tracé en de rooilijn werden vastgelegd bij KB van 27.05.1931 naar het plan van stadsingenieur M. Lens uit 1928. Het verloop start loodrecht op de Constantin Meunierstraat en wordt dan licht gebogen om het perspectief van de nieuwe moderne wijk te sluiten en de verbinding te maken met de Hendrik Consciencestraat waar de bestaande bebouwing door veldwegen werd onderbroken. De eenvormige bebouwing van modernistische burgerwoningen van doorgaans drie bouwlagen en een gevelbreedte van zes meter kwam tot stand tussen 1935 en 1939 en volgde daarmee de kroonlijsthoogte van de Constantin Meunierstraat. De woningen bestaan uit platte baksteen in verschillende kleuren en beschilderde vlakken kunststeenbepleistering en zijn voorzien van erkeruitbouwen en balkons op de verdiepingen en een plat dak. Aan onpare zijde wordt de reeks eenmaal onderbroken door een twee bouwlagen hoog atypisch pand uit 1959 (nr. 5, architect Jean Maloens) dat bovendien twee kavels inneemt. De aansluiting met de Hendrik Consciencestraat volgt de heterogeniteit van de bebouwing van deze straat: een open straatwand na het nr. 17, en ertegenover een 5 bouwlagen hoog appartementsgebouw met terugwijkende dakverdieping (nr. 16).

Nr. 1. Modernistische burgerwoning naar ontwerp van architect Jean Tombeur uit 1936, uit bruine baksteen en beton met similibekleding onder een plat dak. In de dubbelhoge driezijdige erkeruitbouw zijn de kolommen die de trapsgewijs verheven betonnen kroonlijst dragen naar het midden verschoven waardoor de vensterpartijen de hoek maken. Het nr. 3 bevat grote vlakken geschilderde ruwe bepleistering afgewisseld met parementsmetselwerk uit gele baksteen, een betonnen luifel met bovenlicht boven de inkom en een rechthoekige gesloten erker gecombineerd met een afgerond open balkon met buisvormige balustrade in de tweede bouwlaag. De nrs. 13 en 15, beide uit 1936, zijn opgetrokken uit rode baksteen en doorlopende lateien in kunststeen en bevatten elk een gevelbreed balkon met afgeronde hoeken met een balustrade in baksteen en buisrelingen. Vermeldenswaard is verder nog het nr. 2 uit 1939, waar in de deurtravee, naast een verdiept portaal met een afgeschuinde en afgeronde hoek en een oculus-venster op de begane grond, donkerblauwe keramiektegeltjes werden verwerkt in de smalle horizontale vensters op de verdiepingen, en het nr. 8 dat een dubbelhoge sterk verheven erkeruitbouw heeft op een rechthoekige kunststenen bodemplaat, met vensteropeningen in de voor- en zijwanden, doorlopende lekdrempels en kroonlijst.