De Wandelingstraat, in het begin van de 14de eeuw ook Wandelwyk genoemd, lag tussen de Mechelsestraat en de voormalige Slachtstraat, aan de rand van de Slachthuiswijk. De bebouwing in de Wandelingstraat bestond toen voornamelijk uit kleinere woningen aan de onpare, en grote complexen aan de pare zijde, waaronder de brouwerij "De Gulden Tonne" en het 15de-eeuwse "Hof van Berghen". Met uitzondering van het stratenpatroon, bleef hiervan niets bewaard. De sanering van de Slachthuiswijk en de verwoestingen van de Eerste Wereldoorlog, zouden het straatbeeld voor goed veranderen: de rooilijn werd licht aangepast en de straat werd in de jaren 1920 volledig opnieuw bebouwd met burgerwoningen van doorgaans twee traveeën en drie bouwlagen, gekenmerkt door eerder traditionele gevelopstanden, doch met een eigentijdse vormgeving.