De Heilige-Geeststraat, voor het eerst vermeld in het derde kwart van de 13de eeuw, verwijst naar de "Tafel van de Heilige Geest", een instelling voor de armen van de Sint-Jacobsparochie, die er gevestigd was. Hier stonden kleine huisjes van één gelijkvloerse kamer en een zolderverdieping, "Kameren" genoemd, bewoond door hoveniers, die de vruchtbare gronden in de vlakte van de Voer cultiveerden. Tot in 1970 bestonden er ter hoogte van het flatgebouw nr. 54-56 nog twee gangen - de Sint Brunogang en de Kartuizergang - verwijzend naar het voormalige kartuizerklooster waarvan de hoofdtoegang aan de kruising met de Bankstraat gelegen was. De laatste rij "Kameren", werd bij de uitbreiding van de Kruidtuin afgebroken; slechts het nr. 50 herinnert aan de oorspronkelijke woonstructuur.

Wisselvallig straatbeeld aan de zijde van de Tervuursestraat, met open percelen - de parking ter hoogte van het nr. 7, de Kruidtuin, de school Grasmushof en het Arthur De Greef speelplein -, grote bouwvolumes met appartementen - vooral tegenover de Kruidtuin -, en (verbouwde) restanten van de oorspronkelijke bebouwing (nr. 1, 3, 9-11, 2-4, 50). Het tweede gedeelte aan de Bankstraat en verder naar de Tervuursevest is eenvormiger bebouwd met arbeiderswoningen van omstreeks 1900 en sociale woningen van omstreeks 1925, tot stand gekomen na de verkaveling van de gronden van het kartuizerklooster. Vermeldenswaard zijn: nr. 14, nrs. 22-32 (gebouwd in 1896 door N. Decock, architect-aannemer die in dit deel van de straat heel wat gronden bezat), nrs. 40-46 (uit 1877), nrs. 58-60 (uit 1884), nrs. 35-39 (gebouwd door N. Decock in 1900), nrs. 43-51 en nrs. 53-61 (J. Abeloos, 1899). Het zijn typische voorbeelden van arbeidershuizen van twee bouwlagen met lijstgevels van twee traveeën in baksteen onder pannen zadeldaken en met hardstenen plint, deuromlijsting en lekdrempels, soms versierd door muurbanden van gesinterde bakstenen. De nrs. 16 en 18 (1892) zijn gelijkaardig maar voorzien van een mezzaninoverdieping.

Nr. 82, ontworpen door architect Theo van Dormael in 1911, heeft segmentboogvormige muuropeningen met rood/wit bakstenen ontlastingsbogen op natuurstenen aanzetstukken met geprofileerde krul. De aansluitende reeks nrs. 84-94, alle van rond 1910, hebben twee bouwlagen en een mezzanino, en zijn versierd met de typische witbakstenen muurbanden en ontlastingsbogen. Het nr. 94 en ook het nr. 172 bewaren hun oorspronkelijke fraaie houten kroonlijst op consoles. Enkele vermeldenswaardige panden uit de modernistische periode zijn: nr. 17 en 19, beide ontworpen door architect V. Broos in 1934, het nr. 64 van architect E. Vanderheyden uit 1927 en het nr. 66 van architect J. Verdoenck uit 1931. Beeldbepalend is verder de 52 traveeën lange voorgevel van het appartementsgebouw Slachthuislaan 10-12-14-16 dat opgetrokken werd op de gronden van het voormalige slachthuis.