De Zwartzustersstraat, vroeger ook gekend als Molenstraat, werd genoemd naar het klooster van de zwarte zusters dat er sinds 1438 gevestigd is (nr. 2). Ze verbindt de Schapenstraat met de lager gelegen Redingenstraat en kruist de twee Dijlearmen die vanuit het Groot Begijnhof naar het Redingenhof lopen. Het straatgedeelte tussen de Schapenstraat en de Dijlebrug wordt volledig ingenomen door het zwartzustersklooster en het Begijnhof. Achter de Dijlebrug, aan de pare zijde, bevinden zich vier burgerhuizen die aansluiten bij het Dijlemolencomplex (nr. 12) dat in 1985 tot woon- en werkgemeenschap met milieuvriendelijke energievoorziening herbestemd werd en bekend stond als s.a. Moulins de la Dyle. Dit molenbedrijf was in werking tot 1979 en staat op de site van de Zwartzustersmolen die reeds vermeld werd in 1304 en ook bekend stond onder de naam Begijnenmolen. De molen werd in 1402 opgekocht door drie huidevetters die hem gebruikten als schorsmolen. De in 1598 als ruïneus omschreven molen, werd in 1620 - wellicht na herstellingswerken - opnieuw in gebruik genomen, maar brandde in 1818 volledig af, samen met de Graetmolen die gelegen was op de andere Dijle-oever. Het zou tot 1830 duren, eer de molenactiviteit kon hervat worden. Het huidige molencomplex dateert vermoedelijk uit de tweede helft van de jaren 1930, toen de gebroeders Huybrechts zich in de Moulins de la Dyle specialiseerden in de productie van de allerfijnste bakkersbloem.