Drukke uitvalsweg loopt van Canadaplein naar grens tussen het grondgebied Loppem (Zedelgem) en Torhout. In 1751 aangelegd, in het tracé van een reeds bestaande aarden weg, in één rechte lijn en afgeboord met bomen. Het initiatief ging uit van Karl-Theodor von Neuberg, heer van Wijnendale, die het wegtraject Brugge–Roeselare–Menen wou verbeteren. In 1754 waren de werken voltooid. Er ontstonden toen ‘diligence’-verbindingen tussen Brugge en Menen. In 1929 wordt de toenmalige kasseiweg vernieuwd en verbreed, en in 1957 nogmaals heraangelegd en verbreed.
Heterogeen straatbeeld is fasengewijs tot stand gekomen. Oudste bebouwing uit de laat 19de - begin 20ste eeuw bestaat enerzijds uit eenvoudige woningen met bakstenen verankerd parement en anderzijds woningen in eclectische stijl vooral te situeren in het begin van de Torhoutse Steenweg. Grote bouwactiviteiten in de jaren 1930. Die woningen illustreren verschillende stijlen met name art deco, modernisme, historiserende stijl. Sommige met vrij eenvoudig, bakstenen parement soms verlevendigd met bepleisterde en witbeschilderde elementen. De ene meer aansluitend bij het modernisme door onder andere de vormgeving van de muuropening, de sobere ornamentiek, de volumewerking zie nummer 7 (1937), nummer 9 (1936), nummer 17, nummer 69, nummer 73-77, nummer 78, nummer 80, nummer 82, nummer 84, nummer 90, nummer 99, nummer 10, nummer 132. Anderzijds meer aansluitend bij de traditionele stijlen zie nummer 40, nummer 67, nummer 70, nummer 72, nummers 74-76, nummer 91, nummers 93-95. Bij sommige verschillend baksteengebruik zie nummer 69, nummers 74-76, nummers 225-227, nummers 229-231.
Enkele schaarse voorbeelden van alleenstaande villa's in typische regionalistische stijl (zie nummer 107). Vanaf de jaren 1960 tot op heden wordt de gevelrij doorbroken door nieuwbouwappartementen. Straatgedeelte voorbij de expresweg enerzijds horend bij Sint-Michiels wordt bepaald door alleenstaande villa's en de bossen horend bij het kasteel Perenboomveld (zie Torhoutse Steenweg) en Tillegem. Beiden opgenomen in de landschapsatlas als ankerplaatsen.
Administratie Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumentenzorg, Monumenten en landschappen, Landschapsatlas, 2001, OC GIS Vlaanderen.
Stadsarchief Brugge, Bouwvergunningen, nr. 128/1936, nr. 56/1937.
BERTEN J., Merkwaardige huizen, in Kroniek van Sint-Andries, nr. 94, 1997, p. 15.
JACOBS M., Zij, die vielen als helden ... Inventaris van de oorlogsgedenktekens van de twee wereldoorlogen in West-Vlaanderen, deel 2, 1996, p. 360.
SCHOUTEET A., De straatnamen te Brugge. Oorsprong en betekenis, 1977, p. 216.
VAN OUTRYVE D' YDEWALLE S., Beschrijving der gemeente St. Andries, 1930, p. 15, 116.
VAN OUTRYVE D' YDEWALLE S., Geschiedenis van de parochie Sint-Andries, p. 227-229.
Bron: GILTÉ S. & VAN VLAENDEREN P. met medewerking van VANWALLEGHEM A. & DENDOOVEN K. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Brugge, Deelgemeente Sint-Andries, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL19, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Gilté, Stefanie; Van Vlaenderen, Patricia Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Torhoutse Steenweg (Sint-Andries) [online], https://id.erfgoed.net/themas/8350 (geraadpleegd op ).