Dijkweg en grensstraat met Nederland (Philipinne), zie ijzeren grenspalen nummer 322 en nummer 323 van 1843. Vanaf het in 1938 verlengde deel van het Leopoldskanaal, in het verlengde van de Noordstraat, leidend naar het kruispunt met de Braakmanstraat, en verder westwaarts lopend, richting Watervliet.

Straat genaamd naar de havenwijk van Boekhoute, de eigenlijke vissershaven lag ten noorden op Nederlands grondgebied. Een eerste haventje dichter bij de dorpskom ontstond na de vorming van de Braakman circa 1375; door de Braakman had Boekhoute een verbinding met de Westerschelde en de zee. Na de indijking van de Kapellepolder en de Laureynenpolder in de 17de eeuw onstond een nieuwe haven op het meest noordelijke punt van de dijk. De verzanding van de haven en de indijking van de Braakmanpolder in 1952 betekenden het einde van de vissersactiviteiten en de haven van Boekhoute.

Ter verdediging van de haven werd hier aan de Braakmangeul in het begin van de 17de eeuw eveneens een versterking opgetrokken. Het Fort Sint-Laureins, een vierkante redoute, was gesitueerd aan de monding van het Isabellakanaal, die Boekhoute verbond met de Braakmangeul. In 1968 werd door de fortsite het Isabellagemaal en een aanvoerkanaal op het Leopoldskanaal aangelegd.