De straat loopt in een bocht van de Kleine Kerkhofstraat naar de Weidestraat. De aanleg van de straat gaat terug tot de jaren 1920. Vanaf het begin van de 20ste eeuw ontstaat een nieuwe woonwijk op het grondgebied van de oude Sint-Katarinaparochie, waarvan de parochiekerk in 1578 (zie Vestingstraat en Edward de Denestraat) was verdwenen. De inwoners vragen, om voor hun aangroeiende woonwijk, een parochie op te richten. Dit gebeurt officieel op 14/03/1910. De kerk komt er pas in 1934.

Woonstraat met rijhuizen waarvan de oudste teruggaan tot de straataanleg rond de jaren 1920. Daarnaast een bescheiden commerciële activiteit. De bebouwing bestaat overwegend uit eenvoudige arbeiderswoningen van twee traveeën en twee bouwlagen onder al dan niet gemansardeerde zadeldaken. Een weinig eenheidsbebouwing, zie nummers 71-75 met verankerde bakstenen gevels. Enkele historiserende gevels zoals: de diephuizen nummers 135-137 met opvallende plint in bossage en gekleurde bakstenen voor de doorlopende banden en het hoekpand nummer 123, van circa 1950, met trap- en lijstgevels. Ook eenvoudige lijstgevels verlevendigd met witte baksteen voor strekken en doorlopende banden, zie nummers 74-76 en nummer 81. Nummers 141-161 is een opvallende rij diephuizen met tuit- en trapgevels, lateien in granito en meestal bewaard schrijnwerk. Voorts typische architectuur uit het Interbellum, vaak met parement in oranje baksteen en geprononceerde lateien, nummers 173-175 met bewaard schrijnwerk.