De doodlopende, gekasseide landweg, vertrekt vanaf de Brieversweg en loopt in een bocht door het Maleveld. Dit is oorspronkelijk een heidegebied met typische veldkenmerken zoals begroeiing met heide en brem. Het veld maakt deel uit van de heidevelden die zich aan de zuid- en oostkant van de stad in een boog uitstrekken (zie Rijkevelde en 't Veld op Sint-Andries). Sedert de Middeleeuwen in gebruik als een Gemene Weide waar inwoners van Male, onder bescherming van de graaf van Vlaanderen, de gronden mochten gebruiken voor het weiden van vee en het turfsteken. In het begin van de 18de eeuw betwist Claesman, de toenmalige baron van Male, dit voorrecht. Een keure van 1718 legt de rechten van de gebruikers definitief vast. Op de kaart van Pieter Pourbus (1561-1571) en de Ferrariskaart (1770-1778) vormt het Maleveld een aaneengesloten geheel op het grondgebied Sijsele met het Sijseleveld (aan de oostkant) en het Spermalieveld (ten noorden van de Moerkerkse Steenweg). Bij het oprichten van de gemeente Sint-Kruis na de Franse Revolutie, wordt de heerlijkheid Male afgeschaft en bij de nieuwe gemeente gevoegd. Het beheer van het Maleveld komt in handen van Sint-Kruis. In 1868 wordt het veld verkaveld in percelen en voor weiden en akkerbouw gebruikt. Tijdens de twee wereldoorlogen leggen de Duitsers er een vliegveld aan.
Tegenwoordig heeft het gebied zijn vroegere veldkarakter verloren en wordt gebruikt als weidegrond en akkerland. Het agrarisch gebied paalt ten oosten aan het Sijseleveld, ten zuiden aan de Brieversweg, ten westen aan de Pijpeweg en ten noorden aan de Moerkerkse Steenweg. De Maleleie doorkruist het veld van zuid naar noordoost. Ten zuiden van de Brieversweg ligt een restant van het Park van Male dat nu hoort bij Pelderijnstraat nummer 46. Op de Poppkaart (1842) staat geen bebouwing. De huidige bewoning bestaat uit enkele verspreid gelegen boerderijen, wellicht gebouwd na de verkaveling in 1868. Nummers 26, 36 en 48 dateren wellicht uit de 19de eeuw maar zijn heden sterk verbouwd. Opgenomen als ankerplaats in de landschapsatlas.
Administratie Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumentenzorg, Monumenten en Landschappen, Landschapsatlas, 2001, OC GIS-Vlaanderen.
ADRIANSENS W. (en andere), Groen Brugge, 1987, p. 17.
CAFMEYER M., Sint-Kruis, oud en nieuw, 1970, p. 67.
PENNINCK J., Park en heerlijkheid Male, in Brugs Ommeland, jaargang 2, nummer 4, 1962, p. 164.
RAU J., Een eeuw Brugge, 1800-1900, 2000, p. 85.
SCHOUTEET A., De straatnamen van Brugge. Oorsprong en betekenis, 1977, p. 137.
ZWARTJES L., Sint-Kruis: van landelijke tot verstedelijkte gemeente. Eindwerk KUL, 1986, p. 62-63.
Bron: GILTÉ S. & VAN VLAENDEREN P. met medewerking van DENDOOVEN K. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Brugge, Deelgemeente Sint-Kruis, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL21, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Gilté, Stefanie; Van Vlaenderen, Patricia Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
