Invalsweg naar Diksmuide vanaf de Hoge Brug over de IJzer tot aan de Gasthuisstraat.
Voortijds Weststraat genaamd als verlengde van de voormalige Weststraat (huidige Generaal Baron Jacquesstraat). Met het aanplanten van een dubbele rij lindebomen in 1870 wordt de naam al snel omgedoopt tot "Nieuwe Wandeling", "Groene Wandeling" of "Lindekens". De huidige benaming dateert van na de Eerste Wereldoorlog. De vooroorlogse groenstructuur werd bij de wederopbouw niet hernomen.

Het tracé als verlengde met de huidige Generaal Baron Jacquesstraat is reeds aangeduid op de stadsplattegrond van Jacob van Deventer (circa 1550) met een relatief dichte bebouwing. Op het figuratieve stadsplan van 1716 door Martinus Haecke (Ieper) is de bebouwing echter veel schaarser. Wel is op dit plan ongeveer ter hoogte van de huidige overgang Generaal Baron Jacquesstraat/ IJzerlaan reeds de molen "Den Olieslager" aangeduid die hier tot 1886 bleef staan. Met het realiseren van een verbinding met de Gasthuisstraat circa 1870-1880 kreeg de IJzerlaan zijn huidig tracé, zie "plan der stad Dixmude" van 1885.

De wederopbouw van de IJzerlaan na de Eerste Wereldoorlog gebeurde vanaf de Willem Telllaan in verschillende fases. In een eerste fase werden een aantal noodwoningen opgericht aan de zuidzijde van de IJzerlaan (zie historische foto's), vooraleer men in de loop van de jaren 1920 de noordzijde heropbouwde. Nadien werden de noodwoningen afgebroken en kon de zuidzijde geleidelijk aan worden volgebouwd. Deze fasering is nog altijd duidelijk zichtbaar in de huidige lintbebouwing van de IJzerlaan: rechts gaat het doorgaans om kleine burgerwoningen van de jaren 1920 in een traditionele baksteenarchitectuur, terwijl de linkerkant voornamelijk gekenmerkt wordt door (samenstellen van kleine) burgerwoningen van de jaren 1930 (onder meer nummers 12, 14-16, 28-30, 58) in een aantal gevallen gemarkeerd door decoratief metselwerk, rechthoekige muuropeningen onder doorlopende geschilderde lateien en (driezijdige doorlopende) erkers. Andere panden vertonen duidelijk invloed van het toen heersende modernisme (onder meer IJzerlaan nummer 10 en nummer 42). Deze indeling geldt echter niet voor de volledige straat. Zo sluiten de woningen IJzerlaan nummer 68 en nummer 80 (linkerkant) met hun korfboogvormige muuropeningen meer aan bij de traditionele baksteenarchitectuur, terwijl een aantal huizen aan de rechterkant (onder meer IJzerlaan nummers 43 en 71) duidelijk het resultaat zijn van een modernisering van bestaande woningen in de jaren 1930.

Naar de IJzer toe, een aantal herbergen, onder meer nummer 85, "Herberg d'Hooge Brug" (zie bewaarde puilijst) in eenvoudige traditionele baksteenbouw uit de jaren 1920.