Straat tussen de Kiekenstraat en het Vrijheidsplein, met een U-vormig tracé rondom de Sint-Niklaaskerk lopend. Ten noorden sluit hieraan een kort stuk straat aan als verbinding met de Kwadestraat. Het straatbeeld wordt gedomineerd door de monumentale Sint-Niklaaskerk (zie Sint-Niklaaskerk zonder nummer) en de dekenij uit de jaren 1920 (Sint-Niklaasstraat nummer 9).

Een deel van de straat ligt op de plaats waar zich tot 1784 het kerkhof van de Sint-Niklaaskerk bevond (vnl. ten noorden van de kerk), vandaar dat het deel tussen de Kwadestraat en de kerk in 1924 de naam "Oud Kerkhofstraat" kreeg. In de loop van de 19de eeuw werd dan de dekenij in een sobere classicistische stijl opgetrokken op een deel van dit kerkhof (zie Sint-Niklaasstraat nummer 9). Voorts aanééngesloten bebouwing van kleine burgerhuizen uit de wederopbouwperiode (jaren 1920), onder meer uitgewerkt met trapgevels. Nummer 13: apothekerswoning (zie apothekersembleem in de beglaasde deur) van 1933 naar ontwerp van architect Vangheluwe (Eernegem) (trapgevel niet weergegeveen op het bouwplan). Rechthoekige muuropeningen verdiept in boogvelden met uitgewerkte metselverbanden.

Op 27 mei 1940, één dag voor de capitulatie, bombardeerden de Duitsers Diksmuide met brandbommen. De Sint-Niklaaskerk brandde praktisch volledig uit en werd tot begin van de jaren 1950 gerestaureerd. Ook heel wat panden in de nabijgelegen straten (De Breyne Peellaertstraat, Generaal Baron Jacquesstraat, Kiekenstraat) werden vernietigd bij het bombardement en in de tweede helft van de jaren 1940 heropgebouwd. Voorbeelden hiervan in de Sint-Niklaasstraat zijn onder meer nummers 3-4 met parement van gele baksteen, onder pannen mansardedak.