Kleine elleboogvormige dorpsstraat aansluitend op de Lekedorpsstraat. Loopt ten noorden en ten oosten rondom de Sint-Niklaaskerk en het kerkhof (zie Kerkomgangstraat zonder nummer). De 'Kerkomgangstraat' - in letterlijke zin dan - werd pas na de Eerste Wereldoorlog aangelegd. Voordien bestond enkel een doodlopend straatje in noordelijke richting op de Lekedorpstraat, zie Atlas der Buurtwegen (circa 1843). In 1899 werd dit straatje gedeeltelijk gesupprimeerd door de sloop van het hoekpand "De Zwaan" en de aanleg van een marktpleintje op de hoek met de Lekedorpstraat dat tot op heden bewaard bleef.
Typerende dorpsarchitectuur met onder meer de feestzaal Sint-Jozef (zie Kerkomgangstraat zonder nummer) en een aaneengesloten bebouwing uit de jaren 1920 van lage arbeiderswoningen (onder meer nummer 9). Tevens kleine burgerhuizen van twee bouwlagen, onder meer nummer 5: met rechts aansluitend lager nutsgebouw met poorttravee onder ijzeren I-profiel met rozetten, nummer 11: burgerwoning met gecementeerd en witgeschilderd parement en driezijdige erker en nummer 13 / Toontjesstraat: hoekwoning met puntgevel uitgewerkt als overkragende dakoverstek op korbelen.
Bron: MISSIAEN H. & VANNESTE P. met medewerking van GHERARDTS F. & SCHEIR O. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Missiaen, Halewijn Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
