Deze straat is nauw verbonden met de ontstaansgeschiedenis van de Buurtspoorwegen en de twee tramlijnen die in het begin van de 20ste eeuw op het grondgebied van Leke worden aangelegd. Een eerste lijn, de lijn nummer 132 (Oostende-Leke-Diksmuide), wordt ingereden op 29 juni 1907 nadat de "Naamloze Maatschappij voor de Uitbating der Buurtspoorwegen Dixmude-Yper-Poperinghe, Veurne-Poperinghe-De Panne, Dixmude-Oostende & Uit-breidingen" een exploitatievergunning had verkregen op 15 september 1905. De tweede lijn, de lijn nummer 137 (Brugge-Zedelgem-Leke), wordt ondanks de vroege exploitatievergunning van 5 oktober 1904 aan de "Maatschappij tot uitbating der Buurtspoorwegen van het Noorden van West-Vlaanderen" pas op 22 maart 1910 ingereden. Gelijktijdig met de aanleg van deze lijnen wordt te Leke zowel een tramstation als een stelplaats opgetrokken. Door de geleidelijke opkomst van de auto worden de Buurtspoorwegen verlieslatend en in 1952 wordt overgegaan tot de ontmanteling van beide lijnen en wordt het tramstation verkocht en afgebroken. De tramstelplaats (zie Tramstationsstraat zonder nummer) daarentegen wordt door de familie Hinderyckx opgekocht en herbestemd tot woonhuis en werkplaats.
Voorts in deze straat hoofdzakelijk recente bebouwing.