De Oude Zeedijk vormt de grens tussen de Oudlandpolders (ten westen van de Oude Zeedijk) en Middellandpolders (ten oosten ervan) en loopt van noordwest naar zuidoost van Oostduinkerke over Avekapelle (Alveringem), Lampernisse (Diksmuide), Nieuwkapelle (Diksmuide) en Oudekapelle (Diksmuide) tot Lo (Lo-Reninge). De aanleg ervan zou teruggaan tot de 10de eeuw, als een preventieve dijk om de instroom van zout- en brakwater in landbouwgebieden te vermijden. Oudst bekende vermelding in 1439 als "den ouden zeediic". Aanduiding op de Ferrariskaart (1770-1778) als "Ouden Zee Dyck". De oude zeedijk gaat op grondgebied Lo en Reninge (Lo-Reninge) over in de rechtgetrokken straten Hazewind en Reningesteenweg. Aan de westzijde van de Oude Zeedijk zijn op de Ferrariskaart (1770-1778) enkele belangrijke omwalde hoevesites met opperhof-/ neerhofstructuur aangegeven (Oudlandpolders), mogelijk zou ook de belangrijke hoeve "Spaans hof" - vernietigd tijdens de Eerste Wereldoorlog - hier te situeren zijn. Deze sites zijn nog aangeduid op de kaart van het Militair Cartografisch Instituut van 1911, doch worden na de oorlog niet heropgebouwd. Een aantal gedempte opperhofomwallingen (geen bebouwing meer) zijn alsdusdanig nog aangeduid op het actueel kadasterplan.

Deze weg wordt net als de Knokkestraat (van de Oude Zeedijk naar het Fort de Cnocke) getypeerd door kapelletjes en kleine boerenarbeidershuizen. Sommige van die kapelletjes zijn voor het eerst aangeduid op de kaarten van het Militair Cartografische Instituut van 1861 of 1883, andere kapelletjes zijn pas gebouwd na de Eerste Wereldoorlog. Het T-vormig kruispunt ter hoogte van de Lepelstraat wordt getypeerd door een erg verzorgde voormalige herberg (zie infra nummer 8), een wegwijzer (zie infra zonder nummer, tegenover nummer 8) en een kapelletje.