Kronkelende weg vanaf 't Molentje richting de wijk Den Hoorn, tot over de Natiënlaan; daar dood lopend op een hoeve. Behoort tot het historische stratenpatroon van de gemeente, met een eerste schriftelijke vermelding in een akte van 1360 en aanduiding op de kaart van Pourbus (1561-1571). De Damweg is een deel van de Branddijk, die in de 12de eeuw opgetrokken werd als een defensieve dijk, bedoeld om het gebied ten zuiden ervan te beschermen tegen mogelijk overstromingsgevaar. Voor de aanleg van de Leopolds- en de Schipdonkvaart (1843-1846) liep de weg door in de richting van Damme. Op de hoek met 't Molentje stond van 1562 tot 1920 een windmolen. Basisbebouwing bestaande uit vrij grote, oude hoeves, zie aanduiding van verschillende boerenhoven op de kaart van Pourbus en op de kaart van Ferraris (1770-1778). Hoeve op nummer 9 gaat terug op een grote hoeve die het voornaamste deel van "het leen van 57 gemet" was, één van de talrijke lenen die Moerkerke rijk was. De hoeve heeft een authentiek schuurvolume met geïncorporeerd wagenhuis; boerenhuis heropgebouwd eind 20ste eeuw. Andere boerderijen die teruggaan op historische hoeves zijn de nummers 11, 21 en 25, opgenomen in de inventaris van L. Devliegher (1970), maar allemaal in het laatste kwart van de 20ste eeuw deels of volledig vernieuwd. Ter hoogte van Den Hoorn wordt de bebouwing dichter, met hier en daar een groep rijwoningen. Voorbeeld nummers 30-32, dorpswoningen van het eerste kwart van de 20ste eeuw in bruine baksteenbouw, nummer 32 is een verzorgd dubbelhuis van drie traveeën en anderhalve bouwlaag onder pannen zadeldak (nok evenwijdig met straat). Aansluitend nummer 34, kleine hoeve met woning tegen de straat, waarbij de muurvlechtingen in de linkerzijpuntgevel wijzen op een oudere, lagere woning. In de Damweg bevinden zich drie kapellen, telkens op de hoek met een zijstraat.