Straat met gebogen tracé die de dorpskern van Oostkerke verbindt met de historische Sabtsweg en met de Koolkerkesteenweg. De straat wordt in 1977 genoemd naar het toponiem "Eienbroek", dat tot dan toe gebruikt wordt voor de wijk rond de "Eiebrug". Deze brug wordt reeds vermeld in 1187, als een brug over het Oude Zwin, lopende van de abdij Ter Doest in Lissewege naar het latere kanaal Monnikerede, nu de Eienbroekvaart langs de Sabtsweg. Straat behoort tot het historische stratenpatroon van Oostkerke, zie weergegeven op kaart van Pourbus van 1561-1571 en kaart van Ferraris van 1770-1778.

De wijk Eienbroek was vroeger het handelscentrum van Oostkerke, met onder meer talrijke herbergen. Pas door de teloorgang van het Oude Zwin in de 18de eeuw hebben de bewoners zich meer naar het huidige centrum van Oostkerke gericht. Historisch gezien bestaat de bebouwing langs deze straat hoofdzakelijk uit een groep woningen en herbergen rond de Eienbrug en, aan de westkant van de straat, de molen van Oostkerke (zie Eienbroekstraat nummer 3, beschermd als monument), met op nummer 1 het achterliggende molenaarshuis, naar verluidt gebouwd in 1905 ter vervanging van een oudere molenaarswoning, recent gerenoveerd. Net ten zuidwesten van de Eienbrug, op nummer 26, een dieperliggende hoeve met losstaande, vervallen bestanddelen, die teruggaat op een site die reeds in 1561-1571 op de kaart van Pourbus wordt vermeld, met op het terrein sporen van een vierkante omwalling. Nummer 36/ Sabtsweg is een voormalige begin-19de-eeuwse café-herberg: laag woonstalhuis in gele baksteen onder rood pannen zadeldak (nok evenwijdig met straat, Vlaamse pannen), rechthoekige beluikte vensters.

De bebouwing langs de straat bestaat hoofdzakelijk uit witgeschilderde, ruime eengezinswoningen in tuinen, voorbeeld nummer 4, zogenaamd "Vredeborg", met een kapelletje bij het hek, gebouwd in 1971 bij een nieuwe villa. Voor de kapel een arduinen gedenksteen met het opschrift "+RT 1924", ter herinnering aan de negenjarige René Thooft, zoon van de molenaar die de dood vond toen hij door een draaiende molenwiek van de tegenover gelegen molen werd getroffen. Enkele oudere gebouwen tussen deze recente bebouwing. Nummer 14 is een eind-19de-eeuws witgeschilderd woonstalhuis, haaks op de straat. Verspreid in de straat, een vijftal interbellum diephuizen met smalle topgevels en kleine voortuintjes: nummer 7, witgeschilderd, met trapgevel; nummer 9, gele baksteenbouw met rode baksteen voor parement puntgevel, gedateerd "1936"; nummers 8, 10 en 12, met eenvoudige puntgevels, nummers 8 en 10 uit "1937" gedateerd.