Weg in de dorpskern van Oostkerke, die langs de noord- en oostkant van het kerkhof van de Sint-Kwintenskerk loopt. Het noordelijke deel van de straat wordt aangelegd in 1665, als voor de bloeiende ommegangprocessie ruimere wegen nodig zijn. Een deel van het ongewijde of heidense kerkhof ten zuidoosten van de kerk wordt ingepalmd voor de nieuwe straat; dit deel van het kerkhof wordt in een document van 1482 vermeld. In 1962 wordt op dit deel van het kerkhof een nieuwe pastorie in villastijl gebouwd. Alle andere bebouwing bevindt zich aan de buitenzijde van de straat.

De percelen zijn bebouwd met vrijstaande woningen, overwegend breedhuizen van één bouwlaag, in kleine tuinen. Typisch voor de huizen in de dorpskern van Oostkerke is dat ze ongeacht hun ouderdom of stijl, wit geschilderd zijn. Oostkerke is toeristisch gekend als "het witte dorp".

Historische functies die vroeger in straat aanwezig waren zijn smidses, een gildenhuis (in de achterliggende verdwenen Gildeweg), herbergen; nu enkel de woonfunctie, aangevuld met horecafunctie gericht op het toerisme. De oudere bebouwing, meestal met 19de-eeuwse kern, is aangevuld met nieuwbouwwoningen in traditionele, op de hoevebouw geïnspireerde architectuur, voorbeeld nummers 3 en 7 (gedateerd "1966"). Voor de in kern oudere huizen moet opgemerkt worden dat ze door de vernieling van de dorpskern tijdens de Tweede Wereldoorlog in grote mate in de jaren 1940-1950 zijn heropgebouwd, meestal in een aansluitende stijl.

Heropgebouwde huizen zijn: nummer 1/ Sint-Kwintensstraat, restaurant "Vierschare", voormalige dorpsherberg "het Oude Gemeentehuis", sinds 1554 gekend als "Sint-Barbara", vanaf 1845 "Gemeentehuis" genoemd, omdat de gemeenteraad er vergaderde van begin 19de eeuw tot circa 1960; laag breedhuis onder pannen zadeldak. Nummer 5 is een gerenoveerd woonstalhuis met omhaagde boomgaard, witgeschilderde baksteenbouw onder pannen zadeldak (nok evenwijdig met straat). Nummer 9, gerenoveerde lage woning onder pannen zadeldak, haaks op de straat ingeplant.