Landelijke trekweg gelegen aan de rechteroever van het Ieperleekanaal en lopende van de Drie Grachtensteenweg tot aan de Knokkestraat. Omstreeks 1251-1265 wordt op initiatief van Margaretha van Constantinopel, gravin van Vlaanderen en Henegouwen en de stad Ieper de natuurlijke waterloop Ieperlee(t) gekanaliseerd als een vitale transportverbinding tussen de lakenstad en de zee. Na de herovering van Ieper en Veurne door Alexander Farnese leggen de Spaanse troepen tussen 1584-1591 een verdedigingslinie ten westen van de IJzer en de Ieperlee aan om het achterliggende poldergebied te vrijwaren van de plundertochten door de hervormingsgezinden vanuit de havenstad Oostende. Als onderdeel van deze antipenetratielijn wordt ten noorden van de samenvloeiing van de IJzer en de Ieperlee een klein vierkant sperfort opgericht dat in de daaropvolgende eeuwen zal uitgroeien tot het "Fort de Knocke". Het huidig tracé van de Ieperleedijkstraat is op de Ferrariskaart (1770-1778) reeds aangeduid als trekweg langs het "Canal de Nieupoort" met ten noorden het reeds vermelde "Fort de Cnocke". Dijkweg met ten oosten de lager gelegen IJzerbroeken met zeer schaarse bebouwing.