Landelijke verbindingsweg tussen de Kloosterstraat en de Hoge Ieperweg. Als tracé reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (ca. 1843). De naam is afgeleid van de z.g. "Clooster Molen", cf. Ferrariskaart, een houten staakmolen die wellicht in oorsprong bij het middeleeuwse Benedictinessenklooster en na de godsdiensttroebelen bij het z.g. "Jezuïetengoed" in de Kloosterstraat behoorde (cf. Kloosterstraat). Deze molen werd tijdens de Eerste Wereldoorlog echter vernield en niet meer heropgericht. In 1833 start pastoor Benoit voor de kinderen van de 'buskanters' op het gehucht "Aschschoup" met de z.g. "Boschschool". Deze gemengde school bevond zich volgens de Atlas der Buurtwegen ter hoogte van de kruising Kloostermolenstraat - Hoge Ieperweg. In 1879 wordt het schooltje op initiatief van de familie Maes uitgebreid en krijgt het de naam "Sint-Pietersschool". Na de Eerste Wereldoorlog wordt de school op dezelfde plaats heropgebouwd als twee klassenvleugels (Kloostermolenstraat nr. 5a en 5) en een kleine directeurswoning van drie traveeën en twee bouwlagen met rechthoekige muuropeningen in korfboognissen (Kloostermolenstraat nr. 5). In 1976 wordt de school echter opgeheven en worden vooral de klassenvleugels ingrijpend verbouwd.

DEBAEKE S., LERMYTTE J., Merkem in de kijker, het dorp anno 1900, tijdens de Grote Oorlog en de heropbouw, Veurne, 1995, p. 19 en 38.