Landelijke verbindingsweg tussen de Kloosterstraat en de Hoge Ieperweg. Als tracé reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (circa 1843). De naam is afgeleid van de zogenaamde "Clooster Molen", zie Ferrariskaart, een houten staakmolen die wellicht in oorsprong bij het middeleeuwse Benedictinessenklooster en na de godsdiensttroebelen bij het "Jezuïetengoed" in de Kloosterstraat behoorde (zie Kloosterstraat). Deze molen werd tijdens de Eerste Wereldoorlog echter vernield en niet meer heropgericht. In 1833 start pastoor Benoit voor de kinderen van de 'buskanters' op het gehucht "Aschschoup" met de "Boschschool". Deze gemengde school bevond zich volgens de Atlas der Buurtwegen ter hoogte van de kruising Kloostermolenstraat - Hoge Ieperweg. In 1879 wordt het schooltje op initiatief van de familie Maes uitgebreid en krijgt het de naam "Sint-Pietersschool". Na de Eerste Wereldoorlog wordt de school op dezelfde plaats heropgebouwd als twee klassenvleugels (Kloostermolenstraat nummer 5a en 5) en een kleine directeurswoning van drie traveeën en twee bouwlagen met rechthoekige muuropeningen in korfboognissen (Kloostermolenstraat nummer 5). In 1976 wordt de school echter opgeheven en worden vooral de klassenvleugels ingrijpend verbouwd.