Behoort tot het gehucht Zwankendamme.

Doodlopende zijstraat van de Lisseweegse Steenweg. De naam van de straat, besloten tijdens de zitting van het schepencollege van 1 september 1925, verwijst naar de voormalige heerlijkheid Zwankendamme, vandaag een gehucht van Zeebrugge.

De straat werd samen met de aanpalende Lisstraat, een deel van de Lisseweegse Steenweg en een deel van Wulfsberge aangelegd in opdracht van de Verreries de Dampremy, de voorloper van de huidige glasfabriek Glaverbel, als cité-jardin voor de werknemers van de fabriek. Het ontwerp is van de hand van de Brusselse architect Camille Damman en dateert van 1925. De huizen aan de uiteinden van de straat hebben kleine, ommuurde voortuinen; centraal bevindt zich een langwerpig plantsoen met enkele typische sierkersen en banken. De bebouwing varieert: enerzijds aaneensluitende woningen van twee traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (onder meer de nummers 1-10) en anderzijds eenlaagshuizen met duidelijke invloed van de cottagestijl zie bedaking (onder meer met leien bedekte, gemansardeerde zadeldaken of steile zadeldaken) met overkragende dakranden, combinatie van baksteen en (witbeschilderde) vlakken, baksteenmotieven, zijgevels met pseudovakwerk, inspringende inkom. Veel woningen zijn echter in de loop van de jaren verbouwd en/of voorzien van nieuw schrijnwerk, een nieuw gevelparement. De tuinwijk wordt in het noorden, waar een aftakking van het Lisseweegs Vaartje loopt als smalle waterloop, afgesloten door een bakstenen muurtje.