Belangrijke uitvalsweg richting Kortrijk zie naamgeving; gebogen tracé met licht dalend verloop. Tracé al aangegeven op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (circa 1846), gekenmerkt door weinig verspreide bebouwing nabij het dorpscentrum. Door de tijd heen waren er verschillende molens gevestigd onder meer Losschaert of Devroe's molen, voor het eerst vermeld in 1598 en gesloopt in 1914. Daarnaast zijn er nog twee naamloze molens gekend, afgebeeld onder meer op de Ferrariskaart.

Huidig straatbeeld gekenmerkt door lintbebouwing. Naar het straateinde toe recente villabouw, maar ook enkele oudere villa's uit de jaren 1940, onder meer nummer 78 voormalige woning van architect Reyntjens getypeerd door blokvormige volumes en nummer 80 met later bepleisterd parement.
Oudste bestaande bebouwing teruggaand tot de 18de eeuw zie nummer 2. Voorts voornamelijk breedhuizen uit de tweede helft van de 19de eeuw en de eerste helft van de 20ste eeuw. Ook nieuwbouw onder meer appartementen van drie bouwlagen.

Basisbebouwing: Breedhuizen van twee bouwlagen onder pannen zadeldaken; eenvoudige bakstenen lijstgevels vaak verfraaid door bakstenen friezen: nummers 6-8 gekenmerkt door het rijkelijk gebruik van gele sierbaksteen; nummers 7-9 met deels bewaard schrijnwerk (nummer 9); nummers 17-21 verfraaid door het gebruik van gele sierbaksteen; nummer 17 gemarkeerd door fraaie pilasters op de bovenverdieping; nummer 45 verfraaid door het gebruik van gele sierbaksteen; nummers 119-119 A met later toegevoegde poorttravee; nummer 143 met druiplijstje.

Daarnaast ook arbeiderswoningen van één bouwlaag onder meer nummers 110, 112 met aangepast parement; nummer 131 met muurnisje boven de deur; nummer 147 met aflijnende overhoekse muizentandfries. Verscheidene gecementeerde lijstgevels onder meer nummer 3 met fraaie art deco glas-in-loodbovenlichten; nummer 66 dwars op de straat ingeplant huisje van één bouwlaag; nummer 34, 19de-eeuwse burgerwoning met later gecementeerd beeldbepalend blokvormig volume onder schilddak; nummer 133 met puntgevel en getoogde muuropeningen in omlijsting met oren en sierlijk uitgewerkte sluitsteen en borstwering; nummer 134 met glas-in-loodbovenlicht.

Ook enkele interbellumhuizen onder meer nummer 75 met typerend strak opgebouwd gevelparement van gele en rode baksteen; nummer 41 aanknopend bij de traditionele baksteenarchitectuur; nummer 48-50 aanknopend bij de art deco zie de centrale pilaster; nummer 50 met vernieuwd parement; nummer 122-122 A van circa 1940 met typisch parement van rode baksteen en erker; nummer 128 verfraaid door het gebruik van strekse verbanden. Ook een aantal vernieuwde gevels onder meer nummer 36 met oude vermoedelijk 18de-eeuwse kern zie vlechtingen en aandaken van hoogopgaand zadeldak.

• BATAILLE J., Groot-Zwevegem in oude foto's, deel 2: Van Sweveghem naar Zwevegem, Eeklo, 1995, p. 18.