Algemeen

Naar aanleiding van de dakrestauratie van het kloosterpand en de bijhorende riolering- en drainagewerken binnen de kloostertuin van de O.L.V.-basiliek te Tongeren, een beschermd monument, werd besloten om de werken archeologische te begeleiden. Om de verstoring zo klein mogelijk te houden, werd er zoveel mogelijk binnen de grenzen van recente verstoringen gegraven. De 11 handmatige sleuven werden zo aangelegd dat ze smaller waren dan de bestaande verstoring zodat er geen nieuwe verstoringen ontstonden (tenzij niet anders mogelijk). Voor de aanleg van het drainagesysteem werden de grafzerken, die het huidige pad langs zuidkant van de kloostergang bedekte, verwijderd.

Er werden meerdere menselijke skeletten of delen ervan aangetroffen, al dan niet in situ. Deze werden (nog) niet toegewezen aan een bepaalde periode.

Laat-Romeinse tijd

Sleuf 7 loopt langs de zuidelijke kloostergang van west naar oost. Hierin werd een zeer grote muur aangetroffen van een toren van de 4de-eeuwse Romeinse omwalling. Van deze toren was reeds een stuk teruggevonden in een vorige noodopgraving. De sleuf werd ongeveer 45 cm diep uitgegraven waardoor enkel de bovenkant van dit muurfragment zichtbaar was. De buitenzijdes van de muur waren met een roze kalkmortel en silexknollen opgebouwd en de kern bestond uit een witte kalkmortel met silexknollen. De muur is ongeveer 2,30 m dik.

Volle Middeleeuwen

In een rioolput die gemaakt werd, zijn de profielen en de fundering van de kloostergang opgetekend. Het onderste deel van de fundering is gemetseld met regel- en onregelmatig gekapte kalkstenen en kalkmortel. Hierop is de eerste rij stenen van de oudste kloostermuur nog te zien. Hij bestaat uit regelmatig gekapte kalkstenen en kalkmortel. Hierop is de huidige muur geplaatst. Er zijn ook resten geregistreerd van een bakstenen vloer gemetseld met cement. Een deel van de fundering is weggebroken. Hierin werden botresten gevonden. Of het om een skelet in situ ging kon niet achterhaald worden.