Eerste helft van de 12de eeuw. Bouw van een romaanse parochiekerk met drie beuken, een vierkant koor, een basilicale opstand en - in tegenstelling tot andere Vlaamse kerken uit die periode - géén toren. Delen van deze kerk in Doornikse kalksteen zijn bewaard gebleven in de noordelijke en zuidelijke koorwand, in de oostwand van de huidige toren ter hoogte van de luizolder en in de onderbouw.
Eind 13de-begin 14de eeuw. Eerste verbouwing van het kerkgebouwtje, met name bouw van een bakstenen muur tegenaan de toenmalige zuidbeuk.
16de eeuw. Bouw van de bakstenen kerktoren op de meest oostelijke travee van de romaanse kerk, bestaande uit een luizolder en een octogonale klokkenverdieping, bekroond met een hoge spits. Kort na het optrekken van de kerktoren wordt het Onze-Lieve-Vrouwekoor herbouwd en breder tot op zijn huidige plattegrond uitgezet zie sporen in de noordgevel. Daarnaast ook uitbreiding van het koor na sloop van de oostwand en vervanging ervan door een ruimere, driezijdige koorafsluiting.
Proefsleuven onderzoek in de Sint-Amanduskerk in Bavikhove met enkele vondsten tot gevolg.
Auteurs: Lambrecht, Matthias; Nachtergaele, Kenneth
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Beschrijving:
Dit waren bakstenen en natuursteen van herstellingen uitgevoerd in de 16de en 17de eeuw.
Beschrijving:
Tot 1784 kon men in de kerk begraven worden. In drie van de negengleuven werden menselijke resten gevonden die niet verder gedateerd of beschreven zijn.
Beschrijving:
Dit was een kuil die op een niet te dateren moment door rondreizende klokmakers is gebruikt bij het maken van een klok. De kuil was gevuld met zwaar verbrande leem, metaalslakken en dan ook nog cement en baksteenfragmenten. Die laatste twee uit een latere periode.
Beschrijving:
Romaanse, driebeukige basilicale maar torenloze kerk, waarvan nog bovengrondse resten bewaard zijn in het koor en in de oostwand van de luizolder in de kerktoren (wijzen op het bestaan van een zaalkerkje)
- oude bevloeringen
- een rechthoekig paalgat
- grijswitte scherf van rood beschilderd aardewerk
- scherf vervaardigd uit witbakkende klei die beschilderd was met grillige, bruinrode lijnen en strepen. De scherf is te dateren in de volle middeleeuwen waarschijnlijk de 11de of 12de eeuw.
- bouwelementen gevonden van de Romaanse kerk die de huidige voorafgaat namelijk metselwerk van grauwgrijze, Doornikse kalksteen.
- resten van een laatmiddeleeuwse bakstenen muur die deel was van een 13de-eeuwse verbouwing.
Beschrijving:
Laat-Romeins bouwmateriaal werd in de 12de eeuw gebruikt voor het aanleggen van de funderingen van de kerk. Een deel van het puin bestond uit Romeinse dakpannen.
Is deel van
Parochiekerk Sint-Amandus
Is gerelateerd aan
Kerkhof
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Sint-Amanduskerk [online], https://id.erfgoed.net/waarnemingen/155379 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.