Naar aanleiding van de heraanleg van nutsleidingen en wegenis op de Stationswal in Bree werd van de gelegenheid gebruik gemaakt een profiel te registreren van de middeleeuwse stadsgracht. Er bestond wel een schematische doorsnede (1984), maar in vergelijking met de opmetingen gedaan in 2017 op de Grauwe Torenwal, en door projectie van het grachtprofiel uit 1984 op het Primitief Kadasterplan en de Atlas der Buurtwegen, bleek dat er grote verschillen waren in zowel grachtbreedte als beschrijving van de opvullingslagen. Er werd in twee fasen een grachtprofiel aangelegd. Daaruit bleek dat de gracht ter hoogte van de Stationswal ongeveer 17 m breed moet zijn geweest. De gracht was flink verzand en opgevuld was met bladeren van bomen en struiken. Tussen 1870 en 1880 werd de gracht definitief dicht gegooid werd met opvullingsgrond en bouwpuin afkomstig van de stadswallen en stadsmuur. Zoals eerder al beschreven kon ook nu weer geconstateerd worden dat de grachtprofielen op de Grauwe Torenwal en die van de Stationswal zeer verschillend waren. Gelet op de behoorlijk grote niveauverschillen tussen het hoogste en laagste punt van het stadscentrum kunnen de grachten geen aangesloten geheel kunnen geweest zijn en moeten ze eerder beschouwd worden als een complex van stilstaande waters, weliswaar met elkaar verbonden door overlopen.