Tijdens het proefsleuvenonderzoek werd een reeks kuilen, greppels en paalkuilen uit de middeleeuwen aangetroffen, mogelijk deel uitmakend van een ambachtelijke site. 

De hieropvolgende opgraving toonde drie periodes te onderscheiden in de archeologische sporen.

De oudste periode wordt vertegenwoordigd door een enkel spoor, vermoedelijk een haardkuil. De datering van het spoor is bemoeilijkt door het feit dat er geen vondsten zijn aangetroffen in de vulling, maar gezien de vulling en de mate van uitloging, homogenisatie en aflijning kan een datering in de prehistorie aangehouden worden.

De tweede periode is vertegenwoordigd door twee eerder slecht bewaarde meilers. De meilers bevinden zich in het zuiden van het opgegraven terrein, vlakbij elkaar. Het gaat om rechthoekige kuilen waarbij net de onderkant van de kuil is aangetroffen. De vulling van de kuil bestaat uitsluitend uit houtskool, die is gedateerd en geanalyseerd. De datering gaf een resultaat in de Romeinse periode.

De periode die door het meest sporen is vertegenwoordigd is de Karolingische periode, met de aanwezigheid van een vroegmiddeleeuwse ambachtelijke site opgegraven waarvan slechts één andere vergelijkbare site in Vlaanderen is gekend (Rotselaar). De precieze functie van de site te Gentbrugge blijft enigszins enigmatisch door de ruime variatie aan vondstcategorieën en voorwerpen, door de zeer korte gebruiksperiode en toch duidelijke fasering in het gebruik van de site.

Een eerste fase wordt vertegenwoordigd door hutkommen en een aantal kuilen die er duidelijk bij hoorden. Op basis van wat op de bodem van die
kuilen is aangetroffen, wordt er nu vanuit gegaan dat de initiële functie van de hutkommen te maken had met graanverwerking, maar ook verwerking van peulgewassen. Er werd ook besloten dat deze gewassen afkomstig waren uit de ruime omgeving van de site, waarbij verschillende soorten gronden, doorheen het jaar oogsten hebben geleverd.

Kort na deze functie werden zowel de hutkommen als de kuilen hergebruikt als afvalkuilen. Deze afvalkuilen bevatten dierlijk consumptie- en slachtafval, maar ook fragmenten van bouwmateriaal, slijp- en maalstenen, messen, bijlen, scherven van metalen potten maar ook van aardewerk potten.

Het botmateriaal is afkomstig van een variatie aan diersoorten, rund, schaap/geit, paard, kip, varken. Het gaat telkens om allerlei botten, maar nooit is een compleet individu aangetroffen. Een aantal van het dierlijk botmateriaal vertoonde snij- en kapsporen, maar ook een enkele keer sporen van
beklopping wat het resultaat is van het slachten en opdelen van het karkas. Een groot deel van het dierlijk bot vertoont eveneens sporen van verbranding, in verschillende mate, wat dan weer een aanwijzing is voor het consumptieproces.

Behalve botresten bevatten de kuilvullingen ook veel verbrand graan. Er zijn meerdere graangewassen aanwezig, alsook peulvruchten.

Opvallende vondsten, die enigszins buiten het kader van het opruimen van een ambachtelijke site vallen, zijn die van een met draad omwonden zwaardgevest, een hellebaardbijl, fragmenten van strijkglazen, waarvan de oorsprong is vastgelegd in Melle, Frankrijk, en een in een afvalkuil gedumpt skelet van 14-17-jarig persoon.