Stegelstraat
archeologisch element- ID
- 219682
- URI
- https://id.erfgoed.net/waarnemingen/219682
Juridische gevolgen
-
is aangeduid als gebied geen archeologie, gewestelijk Gebied 10354
Deze aanduiding is geldig sinds
Beschrijving
Auteurs: Brion, Marc
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
12de-eeuwse hoeve
Datering: 12de eeuw, 13de eeuw, 14de eeuwTypologie: gebouwplattegronden, greppels, hoeven, kuilen, muurresten, poelen, spijkers, vaatwerk, waterkuilen, waterputten, woonstalhuizen (archeologisch erfgoed)
Materiaal: aardewerk, bot (dierlijk), hout, huttenleem, keramisch bouwmateriaal, metaal, natuursteen, steenkool, verbrande huttenleem
Gebeurtenis:
- Archeologische opgraving Stegelstraat
- archeologische opgravingen: van tot
- Bron: Dyselinck, T, Van der Dooren, L, De Ketelaere, S., 2018: Archeologische opgraving Lichtervelde - Stegelstraat, BAAC Vlaanderen Rapport.
Literatuur () - Citation Key: Dyselinck:2018aa
Beschrijving:
Een 12de-eeuwse ontginningshoeve met jongere erfinrichtingssporen, bestaande uit een hoofdgebouw, bijgebouw, enkele palenrijen en greppelstructuren.
Het hoofdgebouw kan geïnterpreteerd worden als een type woonstalhuis, dat zowel onderdak bood aan vee als aan het gezin. Het had een plattegrond met rechte staanderrijen en rechte lange wanden, zonder sluitpalenkoppels op de korte zijden en ontdubbelde palenkoppels om de gebinten te dragen.
Vergelijkbare plattegronden zijn aangetroffen te Ingelmunster Zandberg, Adegem Oude Staatsbaan, Aalter Langevoorde, Evergem-Steenovenstraat en te Roeselare Vloedstraat.
Naast één hoofdgebouw werd er ook een bijgebouw aangetroffen, hoogstwaarschijnlijk te interpreteren als spieker.
Een palenrij, vermoedelijk van een palissade of hekwerk, was over een lengte van ongeveer 18 meter te volgen was in het vlak. Mogelijk liep het hekwerk nog verder door in noordelijke en zuidelijke richting, buiten het opgravingsgebied. De palenrij heeft een noordnoordwest-zuidzuidoost oriëntatie.
Er werd een langwerpige kuil aangetroffen. Bij couperen bleek de kuil opmerkelijk diep en waren een paar paalkuilen op te merken onder de kuil. De kuil is afgerond rechthoekig in het vlak met een lengte van 5,6 m en een breedte van 1,3 m. In coupe bleek de kuil een komvormig profiel te vertonen.
Centraal op de as en telkens op 1/3 van de totale lengte van de kuil zijn twee paalkuilen aangetroffen. In de vulling van deze kuil is een fragment grijsbakkend aardewerk aangetroffen en twee ongedetermineerde stukjes gecorrodeerd ijzer. De functie van deze kuil is onduidelijk.
Verspreid over het gehele plangebied werden 4 waterrijke kuilen aangetroffen die kunnen geïnterpreteerd worden als 1 waterkuil, 2 poelen en 1 waterput/waterkuil.
Globaal genomen kan het aangetroffen aardewerk vooral in de 13de eeuw gedateerd worden. Het aardewerk bestaat hoofdzakelijk uit lokaal of regionaal vervaardigd aardewerk met slechts weinig tot geen importmateriaal. Het materiaal is ook vaak sterk gefragmenteerd, waardoor het niet altijd even gemakkelijk is om het materiaal te dateren.
Bij het grijs aardewerk kunnen vooral de kogelpot en de kan/kruik als belangrijkste vormen gezien worden. Bij de kogelpotten valt ook het gebruik van radstempelversiering op. Het aardewerk geeft een beperkt beeld op de huisraad die in de 13e eeuw gebruikelijk was voor een landelijke context.
Het enige materiaal dat enige blijk geeft van een iets rijkere context zijn enkele scherven hoogversierd aardewerk.
Een van de weinige sporen die jonger gedateerd worden is een poel. Deze poel kan op basis van het vele materiaal in de 14e eeuw gedateerd worden. Ook vondsten uit deze context bestaan vooral uit keukengerei, maar enkele kannen in steengoed geven ook aan dat drinkgerei en tafelwaar aanwezig is.
Naast het aardewerk werd ook bouwkeramiek, bot, natuursteen, metaal, hout, glas, slak, steenkool en verbrande leem ingezameld.
