Tijdens het archeologisch onderzoek werd tweeledig onderzoek uitgevoerd. Enerzijds werd een steentijdsite opgegraven via de methodologie van testvakken van 50 x 50 x 10 cm, waar nadien een verdicht grid werd gegraven om steentijdclusters aan te treffen. De steentijdsite was niet intact bewaard, wegens de aanwezigheid van een sporensite die hierop gelegen is.

Tijdens het steentijdonderzoek werden 5554 stuks vuursteen aangetroffen in 1182 records. Het overgrote merendeel bestaat uit vuursteen, maar er kwamen ook drie fragmenten Wommersomkwartsiet voor. Onder de 5554 fragmenten vuursteen vormen chips de hoofdmoot (ca. 71 %), gevolgd door afslagen (ca. 20 %) en (micro)klingen (ca. 4 %). Deze typologische verdeling sluit aan bij resultaten van andere steentijdsites. Qua datering is vooral het mesolithicum aangetroffen, met een nadruk op vondsten uit het vroeg-mesolithicum en in mindere mate het midden-mesolithicum. Enkele stukken tonen het midden/laat-neolithicum aan. 

Er werden enkele clusters aangetroffen. Een relatieve datering op clusterniveau is niet mogelijk. In de meeste clusters in de testvakkenzone zijn geen of onvoldoende zogenoemde gidsartefacten aangetroffen. Uitspraken over de aard en oorsprong van deze clusters zijn nog niet mogelijk. De verhouding tussen de microlieten en de overige werktuigtypes levert ook geen verdere interpretatie op.

Anderzijds werd er ook een vlakopgraving uitgevoerd waarin boeiende resultaten werden aangetroffen. Zo werden sporen aangetroffen uit de IJzertijd/Romeinse periode, de late middeleeuwen en nieuwe tijd. Verschillende sporen en vondsten zoals productieslakken die op het terrein werd aangetroffen wijzen op een artisanale zone waar geproduceerd werd voor een kleine gemeenschap of een familie. 

De locatie is gelegen aan de Ouden Herreweg en Steenweg te Asper (Gavere). Het wordt ingesloten door deze twee straten en ligt ter hoogte van hun zuidelijke kruising. Langs de Steenweg is er weinig bebouwing. De bebouwing concentreert zich vooral ten (noord)oosten. Het centrum van Asper bevindt zich ten zuiden. De omgeving het oosten bestaat vooral uit gras- en akkerland. Het gebied heeft eerder een landelijk karakter. De locatie is iets lager gelegen dan de omliggende percelen. Ten oosten van de locatie ligt de Moerbeek en iets verderop de Bovenschelde, ten zuiden ligt de Stampkotbeek. D elocatie heeft een totale oppervlakte van ca. 3201 m² en bestaat uit grasland met enkele bomen.

Naar aanleiding van een verkavelingsaanvraag heeft BAAC Vlaanderen bvba een archeologienota en een nota opgemaakt.
Uit het landschappelijk bodemonderzoek bleek dat op het centraal en zuidelijk deel een gaaf bodemprofiel aanwezig was. Daarom werd overgegaan tot een verkennend archeologisch booronderzoek op deze delen van het plangebied. Hierbij werden enkele steentijdartefacten aangetroffen. Bovendien werd de gaafheid van het bodemprofiel bevestigd. Het waarderend archeologisch booronderzoek leverde nog meer steentijdartefacten op. Op basis van de resultaten van dit onderzoek is een zone van 380 m² afgebakend. Hier ligt de vondstdensiteit het hoogst. Vermoedelijk zijn binnen deze zone meerdere kleine en intacte vuursteenclusters aanwezig. Buiten deze zone werd een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd om een inschatting te maken van de aanwezige grondsporen. Hieruit bleek dat zich op de noordelijke helft van het terrein verschillende sporen uit de volle en late middeleeuwen aanwezig waren. Het ging om een ovenstructuur, kuilen, een palencluster en verschillende grachten en greppels. De archeologische waarde van zowel de steentijdsite als de sporensite lag hoog. (Overgenomen uit de nota)
Bij het landschappelijk bodemonderzoek werd geopperd dat de vastgestelde en intacte bodemprofielen op het centraal en zuidelijk deel van het plangebied de kans op het aantreffen van steentijdsites verhoogt. Deze verwachting werd door het verkennend archeologisch booronderzoek versterkt. Op minstens drie boorlocaties werden steentijdartefacten aangetroffen. Het ging om enkele vuursteenchips en afslagen. Deze archeologische indicatoren wijzen op de aanwezigheid van minstens één steentijdvindplaats.
Het waarderend archeologisch booronderzoek heeft de aanwezigheid van meerdere vuursteenvindplaatsen nogmaals bevestigd. Deze lijken zich voornamelijk te concentreren op het centrale deel van het terrein, maar zijn vermoedelijk ook daarbuiten aanwezig. Daarnaast heeft dit vooronderzoek ook de relatief gave bodemopbouw bevestigd. Er kan vanuit gegaan worden dat de aanwezige vuursteenclusters weinig of niet zijn aangetast door latere landbouwactiviteiten.
Een microklingfragment kan een indicator vormen voor een mesolithische datering voor een deel van de vondsten. De verbrande artefacten tenslotte, wijzen op de mogelijke aanwezigheid van (vlak)haarden.